just a mission

5.bölüm

Merhaba bugün beni başlangıçta goruyorsunuz helloo sinirimiz

30 yorum

Opuyorumm iyi okumalar
______________

Anya anlatım

Ya damian ne çok tepki verdi alt tarafi camdan atlamıştım hem ben mal mıyım ki boşluğa atlayayım tabiki assagisinda çalı vardı

Bu düşünceleri bir kenara bırakıp ona elimle gel işareti yaptım ah keşke atlamadan önce onu itseydim

"Hadi ama sy-boy on atla"

"Yapamam..."

"Birazdan adamlar götüne sıktığında da böyle konuşabilecek misin merak ediyorum açıkçası"

Damian ilk başta endişeli gözlerle bana baktı fakat sonra hemen toparladı ve dudaklarını araladi

"Görürsün bakalım atlayabiliyor muyum yapamiyor muyum"

Atlasin bakalım başımı aşşağı yukarı salladım daha fazla oyalanamazdik adamlar bizi şuan yakalsa mesela göt gibi kalırız amk

Düşüncelerimi bölen damianin sessiz çığlığı oldu ben bunları düşünürken çoktan atlamış

Hafif sirittim ve elimi uzattım bir elime bir bana baktı güldü ve elimden yardım alarak ayağa kalktı tam konusucakken bir düşünce duydum

Geliyorlardi!!
Nasıl ve ne ara fark etmişlerdi ki kactigimizi hemen damiana sus işareti yapıp onla birlikte çalılıklara atladım aşırı yakindik

Ohm şey açıkçası göğsüm eline değiyordu fakat ne o ne ben kipirdayamazdik gözlerimiz kesişti bir kaç saniye baktıktan sonra dayanamadım ve gözümü kaçırdım

Domates gibi olduğuma yemin edebilirim sanki az önce deliler gibi öpüşen biz değilmişiz gibi davranıyorduk

Belki de o odada olan o odada kalmistir
Beni unutmuştur ha?

_______

Bir süre sonra adamlar gitmişti bizde direk saklamdiğimiz çalıdan kalktık damianın yüzüne bile bakmadan arkadaki ormanın oraya ilerledim adım seslerinden onunda arkamdan geldiğini duyuyordum

Bunları bir kenara bırakmam gerekti sanırım diyerek yola odaklandım
Nereye gittiğim hakkında bir fikrim yoktu akıllıca düşünmem gerekti

Bu gibi şeyler dikkatimi dağıtmamaliydi
Unutma anya sen bir forger'sin

Evin arkasindan düz gidiyorduk ön kısım şehre gidiyordu ve patikaydı bu şekilde düz gitsek sonra sola ve yine sola gitsek yakalanmadan patikaya ulaşmış oluruz

Dudaklarımı yaladım ve bunu damiana da söyledim

"Damian arkadan düz gidicez sonra sola ve yine sola gidersek daha ilerden ve yakalanmadan patikaya ulaşmış olacağız"

"Anlamadım fakat sana güveniyorum pamuk şeker"

Başımı salladım ve onun elini tuttum şaşırmış gibi bana baktı bende sırıttım ve elinden tutarak ilerlemeye başladım

Bir süre düz ilerledikten sonra sola döndüm bu şekilde patikaya çıkıcaktık
Bir sürede öyle ilerledik

'nerde bu yerden bitmeler!'

Anam!! Geliyorlardı

"Damian geliyorlar"

"Nasıl nerde ne zaman!?!"

Hiç bir şey söylemeden damianın kolundan tuttuğum gibi düz bir şekilde koşmaya başladım burdaki ağaçlar sıra siraydi ve yan kismimizda hemen ağaçlar vardi