Eve gittiğim gibi uykuya dalmıştım
__________
Uyandığımda garip hissediyordum dün olanlar aklıma gelmişti elim istemsiz bir şekilde dudağıma gitti dokundum
Biz dün damian ile öpüşmüştük ve sonra?
Neden şuan hiç bir şey olmamış gibi davranıyordu benden hoşlanıyormuyudu
Yoksa beni kulllanıyormuydu?Bunları düşünürken alarmım çaldı
saat altıya her sabah alarm kuruyordum bu o olmalıydı kafamdaki soru işaretleri ile birlikte kalkıp üstümü giyindimİçeriden nefis kokular geliyordu burnum beni o kokulara götürdü babam kimbap yapmış ve de masaya noodle koyuyordu
Ağzım sulanmıştı resmen, hemen masaya oturdum ve dudaklarımı araladım
"Yine fefkalade yemekler yapmışsın babis"
"Ben değil annen yaptı"
Bir ona baktım bir yemeğe bir ona bir yemeğe sonra annem girdi içeri gözlerime öyle umutla bakıyordu ki daha fazla beklemeden tatmam gerektiğini anladım
Ağzıma bir lokma kimbap ve azıcık noodle sıkıştırdımBir dakika bu gerçekten güzeldi babamda tam yiyecek gibi yapıyordu ama yemiyordu benim tepkime bağli yiyecekti belliydi
"Bu cidden çok güzel"
Gözlerim parlamıştı nefes almadan tıkınıyordum babamda bunun üstüne bir parca almış ve beğendiğine dair sesler çıkarmıştı annemin mutluluğu her halinden okunuyordu sevdiğimize sevinmişti babamın konuşmasıyla düşüncelerime ara verdim
"Kızım"
"Efendim babis"
"Şu damian ile de fazla yakın olma ol ama arkadaş ol sadece arkadaş"
"Ne"
"Ne ne?"
"Şu anlık arkadaşız"
"Şu anlık mı-"
Babamın sözünü böldüm ve
"ben artık okula gideyim otobüs gelmiştir çoktan"
dedim ve masum bir şekilde gülümseyip adeta koşa koşa otobüse bindim
Ve evet artık otobüs ile gidip geliyordum hayat işte napacaksin 🥲
______
Adımlarımı sınıfa çıkardım sınıfa girdiğimde sınıfta baş ağrıtacak büyüklükte ses vardı bugün sınıf amma enerji dolu..
Hatta sadece sınıf enerji dolu değil ben de enerjisizdim otobüste bir amca beni rahatsız etmişti ve modum düşmüştü
Sıraya oturdum ve
"Günaydın becky"
Diye mırıldandım konuştu
"Günaydın da bir şey mi oldu?"
"Sonra anlatırım"
Diyip başımı sıraya gömdüm tabi uzun sürmedi drew beni dürtmeye başladı başta fark etmiyorum numarası yapmaya çalışsamda gitmeyeceğini anlayınca bakmak zorunda kaldım
"Noldu drew"
"Ohm sadece geçen okula görmemiştim olanları haberlerden gördüm neler oldu biri sana bişi yapmadı değil mi yoksa onu-"
"Sanane amk"
"Öyle deme ben senin gelecekteki kocanım bilmeliyim"
Tam cevap verecektim ki damian çıka geldi bir o eksikti zaten 🥰
"Artık anya ile oturmuyor olabilirim ama bu onu yanlız bırakacağım anlamına gelmez drew rahatsız etme kızı"
"Harbi sen niye artık onunla oturmuyorsun istemedi mi seni puahhshshhshsh"
"H-hayir arkadaşlarımı özledim
He evet birde sabah bana mesaj atmıştı artık birlikte oturmak istemediğimizi söylemişti tam bu sırada öğretmen geldi ve herkez yerlerine oturdu
Artık bu iş rahatsız edici bir hal aldı öğretmene falan mı söylesem beni rahat bıraksalar diye düşünürken
Tanrısal bakış
dersler teneffüsü teneffüsler dersi getirmiş ve öğle yemeği zamanı gelmiş her öğrenci normal normal yemeğini yerken genç kızımız ve yakın arkadaşı salonun diğer köşesinden bağışlar duymaya başlamışlar
Dururlar mı hemen gidip bakmışlar tüm öğrenciler yuvarlak olmuş bir şekilde ortadaki kişilere bakıyordu yuvarlağın ortasına baktıklarında bay henderson ve damia'nın yerde olduklarını görmüşler
Küçük kızlar olaya anlam veremezken genç oğlan ölümle dipdibe gelmişti
Bir süre sonra okula ambulans sesleri doldurdu emilie ve ewen bir köşede ağlıyorlardi en yakın arkadaşları hastaneye kaldırılmamış gibi bir de onlar çocuk olduğu için onları ambulansa almamışlardı
Ortalık kaos kaynıyordu.
Geri döndüm 🙃😔
Gelse çok hoş olur dediğim yorum sayısı: 10
Diğer bölüm hazır bu arada 20 gün olmuş😭
Üzgünüm psikolojik sorunlar yaşadığım bir dönemdeyim🥲🥲
Ama tekrar eski aktifligi yakalayacagim sinir dolduğu sürece her gün bölüm atmaya çalışacağım
💪🏻💪🏻
ŞİMDİ OKUDUĞUN
just a mission
Romancedamian; sadece bir görevdi öyle mi? anya; açıklamama izin ver lütfen (Hikayemiz spy x family üzerine fakat biliyorsunuz animede baş rol Loid lakin bizde anya olacak ve olay örgüsü damian ile ilişkisine bağli olacak)