Zorbalarımın amk (BxBxb)

finale son ¹ "Güvende"

Emirden

Efenin uyanmasından tam tamına bir hafta
Geçmişti bırak bizle konuşmayı yüzümüze bile bakma tenezzülü göstermiyor du ve bu
Benim kalbimi çok kırıyor du

Onu çok Sevmeme rağmen o bizi kabul etmeyecek ve hep bizden nefret edecekti ama biz ona bir şey yapmadık ki

Tam tersi o bize yapacağını yaptı bizi terk etti

En önemlisi bizi unuttu sevgimizi unuttu bize verilen sözleri unuttu

Ama biz onu unutamadık o hep bizimdi ve bizm olacak tı

Sırf onun için arkadaşlarımızı bile tehdit etmek zorunda kaldık

Bunları düşünürken Yavuz yanında efe ile eve girdi gözlerime inanamadım

Efe bana gülümseyerek yaklaştı
Lanet olsun ölmüş olabilir miydim
"Bana anlatman gereken bir şeyler varmış Yavuz öyle dedi de¿?"

Masum masum konuşup ceylan gözleri ile bana baktı

"Ihm ne anlatmamı istersin ?"

Bana gülümseyip yanıma yaklaştı ve tam dibime girdi

"Mesela bir zamanlar nasıl altımda ağladığını şimdi ise senin ile konuşmuyorum diye göz yaşı döktüğünü veya ilk taşındığımda kollarında ki o yara izlerinden hm
Emirim"

Dediği şeyler ile nefesim kesilmişti
O her şeyi hatırlıyordu kalbim hızlandı tam konuşmak için ağzımı açacak iken

Yumuşak dudakları örtü üstlerini karşılık veremeden daha da hızlandı ve bir anda geri çekildi

"Ben sana hala çok sinirliyim sırf hatırlamıyorum diye zorbalık yaptın bana hayatıma sıctın ama yinede vaz geçemiyorum ben sizden bilmiyorum bu çok delice ama ben her an her saniye sizi arzuluyorum "

Ona sarıldım hızla o artık hatırlıyor du bizi o artık tekrar bizimle birlikte ve en önemlisi o artık benimleydi artık huzur içinde uyuyabilirdim

Eskisi gibi gözleri şefkat ile bakıyor eleri narin bir şeymiş gibi saçlarımı okşuyor du Onun kollarında olmayalı iki sene üç ay ve bir hafta iki gün olmuştu

İlk onu kanlar için de gördüm dünyam başıma yıkıldı
Yine kendime zarar vermeye kalktım ama Yavuz beni durdurdu

İlk uyandığında bana baktı ve sanki önemli bir şey görmüş gibiydi

Onun ile sevgili iken de bizimle böyleydi küçük görünümünün altında tam bir şeytan yatıyor du ama o hali ile bile benim meleğimdi

Onun ile ilk tanıştığımız an büyüleyiciydi
İlk yattığımız an ilk kavgamız hepimi için inanılmazdı

Bizi çok değiştirmiş ve aynı zamanda sevmiş ve sevmeyi öğrenmiştik

Yavuz bana hüzünle gülümseyip
"Sonunda yuvasına geri döndü bebeklerim artık benim ile ve onları asla ama asla bırakmıyacam "

Diyip ikimizinde dudaklarına buse kondurdu efe gözlerimin içine baktı ve

"Seni çok özledim o aşkla bakan gözlerini o tertemiz güzel kalbini biliyorum yaptıklarından çok pişmanlık duyuyorsun benim aptal sevgilim sen de benim gib niye her
akşam ağladın ki "

Yine gözlerim dolmuştu çok pişmanım söylediklerimden yaptıklarımdan ona her ne söylediysem geceleri ağlamaktan gözlerim şişiyor yemek yediğimde midem bulanıyor
Kafamı yastığa koyduğum da ise ruhum can çekişiyordu hızla ona sarılıp

"Özür dilerim çok pişmanım kalbini çok kırdım seni çok yıpratım ama benim de kalbim çok kırıldı sen hiç bizi dinlemedin hep sana anlatmaya çalıştık sen ise bizden nefret ettin bende böyle davranmak zorunda kaldım"

Sonuç olarak artık hep beraber ve mutluyduk evimdeyim artık güvendeyim beni seven iki insanın yanındayım tanrıya bin şükür onu bize geri verdi artık o da seviyor

Yavuz daha fazla sokulup efeyi kendime daha çok çektim artık bu gün dünyanın en güzel günüydü benim için

Evet arkadaşlar bu bölüm de böyle eee nasıl oldu yorumlarda belirtin

Son bölüm final ve iki bölümde özel bölüm de gelecek

Lütfen vote atmayı unutmayın

Aktif olarak bölüm gelicek olan kurgu bu arkadaşlar
Diğer hesaptan da yazdığım LEE(minsung)
Bölüm geliyor

Sizi çok seven dipolar yazarıniz

~essLY