A: Yeni öğretmen sen misin?

sekizinci bölüm: Leylanın Mecnuna aşkı

Selam ben aslında bu bölümü yazmıştım ama yanlışlıkla sildim ehe.

Ama şimdi tekrar yazdım.

İyi okumalar🌷
______________________________________________
ARİFTEN*

Mekana girince yüzümdeki gülümseme'nin yerini hüzün ve hayal kırıklığı doldurmuştu.

Benim abim öldüyse ozaman bu karşımda duran kişi kimdi. Bana yalan söylemişlerdi.

Benim abim dediğim adam mezarın içinde sanarken kendisi karşımdaydı.

Nefes alamamaya başladım. Zaten dünden beri kapalı alanda olduğum için nefes darlığı çekiyordum şimdi açık alanda bile olsak birşey nefesimi tutuyordu. Yere yığılmamak için masadan yardım aldım.

Cenan: Arif iyimisin

Nefes alamadığım için komuşamıyordum. Bir anda gözlerim karardı. Sanki ayaklarımı hissetmiyormuş gibi yere yığıldım. Sonrasını hatırlamıyorum bile.

CENANDAN*

Arif kollarıma düşmüştü. Bayılmıştı ama neden?

Cenan: Arif. Arif kendine gel.

Kendine gelmiyordu.
O an sinir ve korkuyla

Cenan: ne aval aval bakıyorsunuz ambülansa falan haber verseniz'e!

Bilal: t-tamam veriyorum.

Mert: ne oldu ki şimdi

Cenan: güzelim kalk hadi bitanem kalk

Mert: siz segilimisini-

Bunu söylemesiyle beklemeden söze atanmıştım.

Cenan: sanane! Şuan ki problenimiz bizim ilişkimizin olup olmamasımı!

Bilal: haber verdim. 10 dk ya geliyor

Cenan: Arif lütfen kendine gel.

Gelmiyordu. Ölü gibiydi. Arifin yüzü beyazlamaya başlamıştı hayır ona birşey olmasına izin veremezdim. Vermiyecektim.

Mert: o iyimi.

Dedi arifi göstererek. Benim üzüntüm dışıma sınır olarak geliyordu.

Cenan: mükemmel! Biz geldik seninle t@şşk
geçiyoruz! İyi gibi mi duruyor!

Mert: tamam demedim bişey

Cenan: demede zaten!

Bilal: Cenan sakin olur musun. Heh ambülans geldi.

Bir hamlede arifi kucağıma aldım. Yüzü beyazlamıştı.

Doktor: hastayı sedye ye yatırın hemen.

Arifi sedye ye yatırdım ve onlarla beraber ambülansa bindim.

Doktor: nefes almıyor.

Kalp ritmine baktı

Doktor: kalbi yavaş atıyor her an hastayı kaybede biliriz.

Bunu duymam ile kendimi sanki bir uçurumdan düşüyo gibi hissettim. Bom boştu heryer.

Cenan: Arif bırakma beni güzelim. Ben sensiz yaşayamam. Sen bana öğrettin yaşamı şimdi ölümle başbaşa bırakma beni. Lütfen hayata tutunma sebebin ben olurum ama lütfen bu kimsesiz dünyada yalnız bırakıp gitme. Benim sana şuan ve bundan sonra ihtiyacım var.

Ben bunları konuşurken arife. Doktor kabloları bağlıyordu. Kalp.ritmine baktım durmuştu. Daha fazla konuşmaya başladım

Doktor: hastayı kaybediyoruz.