7 Bölüm.

167 51 7
                                    

İyi okumalar...

"Ben ne yaptım böyle?"diye mırıldandım kendi kendime.

Dün geceden olan kesit kesit anılar gözlerimde canlanınca utancımdan yerin dibine girmek değilde kendimi öldürmek istedim.

Hemen ayağa kalktım ve yerde duran kıyafetlerimi üstüme geçirdim.Bardan çıktım ve bakışlarım etrafda gezindi.

Kahretsin bir taksi bile yoktu.

Hiç kimseyi de arayamazdım.

"Seni ben bıraka bilirim"diyen sese doğru döndüm.

"Ertuğ bence sana içeride gayet güzel bir şekilde aynı ortamda bulunmamamız gerektiğini anlattım"dediğimde sabır dilenir gibi baktı gözlerime.

"Bende sana meraklı değilim zaten.Sadece yolda kalmaman için teklif ettim"dediğinde sözlerinde doğruluk payı olduğunu bir kez daha anladım."Sadece evine bırakıcam"dediğinde gözlerine baktım.

"Tamam gidelim"dedim ve arabasına bindim.

Aramızdaki sessizliği bozan ilk o oldu.

"MİT'te çalışacağını düşünemezdim"dedi.Sesinde şaşkınlık vardı.

"Bende seni bir daha görmem sanmıştım"dedim doğruyu söyleyerek."Narin...Onun nişanlısı değil mi?"diye sorduğumda kısa bir süre sessiz kaldı.

"Evet onun nişanlısı"dedi.

"Ve işin garip yanı beni düşmanı bellemiş gibi"dedim imayla.

"Senin kim olduğunu biliyor.Biraz kıskandı"dedi.

Bu söylediklerine güldüm.

"Beni mi kıskanıyor?Neyi mi kıskana bilir ki?Aşık olduğum adamın hayatında ikinci kadın olduğumu öğrendim.Hem de bunu bana abisi ima etmişken.Terk edilmiş bir kadını kim kıskanır?"

Oda alayla güldü.

"Kendinin farkında değilsin.Sen kıskanılacak bir kadınsın"dediğinde midem kasıldı."Ve şu nu bil onun hayatında hiç bir zaman ikinci kadın olmadın"dedi.

"Ne bu?Teselli seansında felanmıyız haberim mi yok?"

"Sadece gerçekler"dediğinde öfke bir zehir gibi kanıma girdi.

"Şu an bildiğim tek bir gerçek var.O da aşık olduğum ve uğruna her şeyi yıka bileceğim adamın abisi ile yattığım gerçeği"dediğimde direksiyondaki ellerini öyle bir sıktı ki parmak uçları beyazladı.

"Aşık olduğun adamın şu an nişanlı olduğunun farkındasındır umarım"dedi.

"Onu sevmem için engel değil"dedim güçlükle.

"Unutman için de bir engel değil"dediğinde kurduğu cümleni kavrayamadım.

"Ne demeye çalışıyorsun?Onu neden unutmalıymışım?"

"Gerçekleri görmek istemiyorsun.İlkay sana hep basit bir lise aşkı gibi baktı.O seni unuttu ve terk etti hem de bir mesajla.Şimdi bir başkası ile nişanlı ve mutlu.O gün o toplantıda o da olacaktı seni görmemek için gelmemiş.Meğersem o senin MİT'te çalıştığını biliyormuş.Ama sana denk gelmemek için elinden geleni yapmış"dediğinde söylediklerinin altında ezilip kaldım.

"Senin ki bir takıntı ola bilir Eliz.Belki de onu çoktan unuttun"dediğinde gözlerimin dolduğunu hissettim.

"Senin için bunları söylemek kolay.Yedi yıl yüzünü bile görmediğin bir adamı sevmek kolay değil.Sesini artık unuttum yüzünü zar zor hatırlıyorum.Elimde bir kaç fotoğrafdan başka bir şey yok.Bir gün gelir umuduyla her doğum günü için hediyye aldım.Her genç kız gibi onunla yapacağımız aktiviteler için bir şeyler aldım ve hepsi evde dolabımda.En sevdiği parfümler evimde.Kokusunu unutmayayım diye.Şimdi belki de başka kokular kullanıyor ve o başka bir kadının koynuna giriyor.Sen hiç sevdiğin kadının birisiyle nişanlı olmasını ve her gece onunla olmasının ağırlığını taşıya bilir misin?"dediğimde bedeni kasıldı."Artık birisini sevemezmişim gibi geliyor.Senin kardeşin beni ailemin öldüğü gün terk etti.Sen sevdiğin kadının bunu sana yapmasının ağırlığını taşıya bilir misin?"

YASAK/Düzenleniyor...Where stories live. Discover now