Bazı kalpler acı içinde yaşardı. Küçük bile olsan hayat sana çekemiceğin, taşıyamicağın yükler verirdi ya kalbin kırılmaması imkansızdı. Insanların kalpleri camdandı mavi gözünden tek bir yaş düştü. Eliyle o yaşı sildi bütün hayatı yerle bir olmuş.Kalbi kırılmaması için duygularını soktuğu kutu ıslanmış ve yırtılmıştı yinede çabalıyordu. Tek olsada eline tek bir fırsat geçmesi için kendinden kaçıyordu umutsuzdu ama kalbi yaşıyordu. Elindeki tek parçaya bakıyordu. Dünyanın yok olmasımı daha iyiydi yoksa buradaki çocukların umutlarımı. Ellerindeki yaralar her hareketinde acıyordu o ölmesse binlerce kişi ölücekti. Yada belki herkes. Her şeyin sebebi oydu. Yıkım onun elinden başlamıştı. Elindeki bira şişesini yere fırlattı. Parçalara ayrılmış şişeye baktı. Kendiyle çelişkideydi. O kazanamassa ve kendini feda edicekse hayatını bozduğu kişiler yaşamalıydı. Havada asılı duran yarı siyah, yarı beyaz taşı aldı. Elini ona koydu ve havada esir altında tutulan taşı çıkarmaya çalıştı. O sırada her yer siyah oldu. Şimşekler çaktı,ay parladı. Bir kasırga bütün her şeyi alıp götürdü. Mavi gözler karanlığa büründü. Biten gücüyle yere düştü taşla beraber. Bir uçurumdan yuvarlandı. Taş gözleri önünde binlerce parçaya ayrıldı. Sonsuzlukta kayboldu mavi gözleri. Ve herşey yok oldu. Sonsuzlukta yok edildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
zıtlıklar.
Fantasyiki kız biri siyah biri beyaz. zıtlar ama yaşamları birbirine bağlı. Ama hikayenin baş rollerinin değişmesi ve zaman olursa nolur? Her neslin farklı olayları vardır? Belkide son dediğiniz şey diğerinin başlangıcı.
