60.bölüm

926 48 2
                                    

                   CONNOR

Tanrım kesinlikle eşime doyamıyordum
Onu zamanında red etmekle ne kadar büyük bi aptallık etmiştim

Bundan köpek gibi pişman oldum
Onun değerini yokluğuyla anladım
Ve onu artık şartlar ne olursa olsun kaybetmeye niyetim yok

Öpüşmenin tutkusunda öyle kaybolmuştumki
Liydi kucağımda kasılınca biraz gerildim

Ama aniden benden uzaklaşıp kaçınca şaşkınlığımı gizleyemedim

Bunlar onun için  günlük rutinler değil
Eşim...güzel eşim

Bu zamana kadar hep yalnızlık çekti kimse tarafından değer görmedi
Hor görüldü
Her türlü sözlü fiziksel tacize uğradı
Ve dahada önemlisi...ki
Bunu düşünmek canımı acıtıyor

BEN ' de dahil kimse tarafından sevilmedi

Ama değiştim onu seviyorum çok seviyorum ve ömrümü onu mutlu etmek için harcayacam

Şimdiye dönecek olursak büyük bir kararlılıkla hemen peşinden koştum

Kolundan kavradığım gibi bana çevirdim

LANET OLSUN...

Gözleri yaş doluydu umarım en korktuğum şey değildir

Umarım bu öpüşmeden dolayı pişmanlık yaşamıyordur

" liydi iyimisin"

" bırak beni connor"

Tanrım bana adımla hitap etmesine bayılıyordum

Benden kurtulmaya çalıştı ama onu ani hızımla göğsüme çekip
Kollarımı sırtına doladım

Başının üstüne ufak bir öpücük bırakarak
Ellerimi  masaj gibi sırtında aşağı yukarı gezindiriyordum

Biraz olsun rahatlamıştı ve bu kafamı sikip atan kurdumuda biraz sakinleştirmişti

" neyin var liydim..."

Kaskatı kesildi

" birşey yok bay roth ...şimdi iyiyim "  dedi

Ama kesinlikle bir terslik vardı  

" liydi bana söyleyebilirsin...elimden geldiği kadar hatta fazlasıyla yanında olmak istiyorum "

Dedim ve sonuna kadarda bu lafımın arkasında duracaktım

Onu seviyorum...hatta kendi canımdan daha fazla

Liydi gözlerimin içine baktı ve laflarımın kanıtını aradı
Ona tüm duygularımla baktım

Başını eğip yere bakarak ufak bir fısıltıyla

" ben lanetliyim connor "

NE...

ALFA KRALIN EŞİ ( Tamamlanmış Kitaptır)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin