Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Soya ona yaşantısından bahsetmişti. Yoongi ise daha önce hissetmediği kadar öfke ve nefret hissetmişti.
Şimdi anlıyordu genç kızın neden bu denli zayıf olduğunu neden kustuğunu ve neden bir anda tehlikenin içine dalmak istediğini...
Ama aklı almıyordu bir anne kızına bunu niye yapardı. Hayatını zehir edip onu istemediği biriyle neden evlendirmek isterdi.
Jimin ile evlenmesini ailesi istemişti. Peki tüm bunların sebebi neydi.
Yoongi kendi gözündeki yaşları sildi Soya görmeden.
Soya'yı iyice göğsüne çekti saçlarından öptü.
"Soya annenin psikolojik bir hastalığı var mıydı?"
"Sanmıyorum ya da bilmiyorum ki. O sadece saf kötü biriydi işte. Çok korkakça yaşadım Yoongi. Ona karşı durabilirdim. İstediklerini yapmayabilirdim."
"Bunlar çok saçma düşünceler Soya. Neden korkaktım diyorsun ki. Ne kadar kötü olursa olsun onunla büyüdün. Belki de tüm bu olanlar kötü biri olmadığın için . O ne kadar kötü gelirse gelsin sen iyi gittin belki de."
"Beni avutmaya çalışma Yoongi bu beni daha da kötü yapıyor."
"Gerçekler bunlar Soya, sen cesursun. Baksana o öldükten sonra nasıl cesurca davrandın. Onun üzerinde kurduğu anne figürünü es geçip kendini suçlamamalısın."
"Bazen kurtuldum gitti diyorum bazense onu kimin öldürdüğünü o kadar merak ediyorum ki?"
"Çok normal Soya. Polisler üzerine çalışıyorlar dedin. Elbet bulacaklardır."
"Bilmiyorum bana güven vermiyorlar."
"Jk'den istediğin belgeler peki.. tam olarak sonuç nedir?"
"Annemin kan grubuna bakılırsa onun çocuğu olmam imkansız. Bütün geçmiş sağlık belgelerine baktım. Bütün hastanelerde aynı kan grubu. Bana yalan söylemişler. Yoongi ben onun kızı bile değilim. Belki de o yüzden bu denli öfkeliydi bana."
Yoongi şok olmuştu bunu beklemiyordu ama aslında olanların açıklaması belki de buydu. Üvey anne acımasızlığı..
Yine olayların çok daha karmaşık olduğunu hissediyordu. Soya'nın anlattığı profil sıradan biri değildi ve öldürülmüştü.
Yoongi'nin içten içe bir korkusu vardı. Gerçekleşmesinden o denli korkuyordu ki bu yüzden dile bile getirmiyordu.
