Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şartlar onu nereye götürecekti ya da bundan sonra nasıl bir hayatı olacaktı tam olarak bilmiyordu. Bildiği tek bir şey vardı o da eskisinden daha temiz bir hayata sahip olacağıydı.
Valizini arkasından sürükleyerek hastanenin bahçesine vardı. Burada ona izin verirler miydi tam emin değildi ama bu gece burada yatmayı planlıyordu. Soya’nın ilk gecesiydi ve ihtiyacı olursa burada olmalıyım diye düşünmüştü. Daha sonrası için yakınlarda bir motelde kalmayı planlıyordu. Kendine bir ev kiralayana kadar.
Soya’nın odasını gören banklardan birine oturdu. En azından burada şansı yaver gitmişti. Soya’nın odası bahçeye bakan odalardan biriydi.
Genç kızın yanında telefon yoktu ama istediğinde kullanmasına izin vereceklerdi. Şuan için onunla sarılıyor olmayı her şeyden çok isterdi ama mümkün değildi.
Düşüncelere daldığı sırada yan tarafında bir hareketlilik hissetti. Kafasını çevirdiğinde Jungkook’un yanına oturduğunu gördü.
Hiçbir şey demedi. Onlarla konuşacak bir şeyi kalmamıştı.
“Özür dilerim hyung. Biliyorum şu an bu özrümün sana tek bir faydası yok ama özür dilerim. Abimin kalbini kırmak istemedim. Kararlarına saygı duyup seni desteklemeliydim.”
“Senin vicdan rahatlatmanı çekecek değilim. Şimdi beni rahat bırak.”
“Hyung ben ciddiyim ve bu vicdan rahatlatması falan değil. İstersen beni affetme ama ben özür dilerim. Hatamın farkındayım. Ayrıca babanla konuştum evden de ayrılmışsın nerede kalacaksın hyung. Okul paranı hiç etme gel bende kal.”
Yoongi dalga mı geçiyorsun dercesine baktı Jungkook’un yüzüne. Sonra kafasını çevirdi. Cevap verme gereği bile duymadı.
“Hyung biliyorum çok öfkelisin ama..”
“Kes artık jungkook bende ki öfke değil hayal kırıklığı. Sizi dost olarak görüyordum. Bana ne kadar aptal olduğumu gösterdiniz.”
“Özür dilerim hyung. Bak asla Tae gibi düşünmüyorum. O aptalın ne söylediğinin bir önemi yok. Hepsi ona karşı çıktı ama işte sen çoktan gitmiştin.”
Yoongi yüzü Jungkook’a çevirdi.
“Birini, sevdiğin birilerini kaybetmenin ne olduğunu sende bende çok iyi biliyoruz. Onu da kaybedemem Jk. Soya’yı seviyorum. Onunlayken cennette gibiyim. O kadar hafif ve iyi hissediyorum ki yanından ayrılmak istemiyorum. Bu aşk bağımlılık sevgi her ne haltsa verilen ismin benim için önemi yok. Onunla temiz bir hayat istiyorum. Beladan uyuşturucudan kumardan uzak bir hayat.”
İkisinin de gözünden yaşlar süzüldü. Biri annesini diğeri ise hem annesini hem babasını kaybetmişti.
“Peki hangimiz daha akıllıca davranıyor hyung. Onu sevdiğim için kendimden uzak tutan ben mi? Soya’yı sevdiğin için onun yanından ayrılmayan sen mi?”
