Y/N L/N okuduğu üniversitenin baş belası profesörü Sukuna Ryomen'in asistanı olmayı kabul ederek büyük bir yanlışa sürüklenecekti.
●Sukuna Ryomen x Reader
●Öğretmen - öğrenci ilişkisi.
●Tamamiyle bana aittir, (ç)alınamaz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
─────────────────────
"Tanrım, sana inanamıyorum Y/N. Tam bir geri zekalısın." Dedi Mei, son yarım saattir sadece seni azarlıyordu. "Neden ya neden? Sen demiyor muydun yıl bitse de kurtulsak diye? Ya kızım sen-"
"Off." Diye mırıldandın eve girerken. "Yeter Mei, ben de farkındayım ne kadar salak olduğumun. Lütfen artık yüzüme vurma, yoksa harbi ağlayacağım."
"Ağlamalısın. Yani, ben olsam ağlardım."
"İyi yanından bakalım olaya, boş zamanlarımı sınav kağıdı incelemekle geçirebilirim?" Anahtarı salonun ortasındaki sehpaya fırlattın. "Senin gibi işsiz olmayacağım."
"Kendini avutmaya çalışma, elde ettiğin tek kazanç Ryomen'in yakışıklı aurasıyla geçireceğin vakittir canım."
Göz devirdin, "Kalsın, bu sabah yeterince maruz kaldım." Yüzünü buruşturmuştun, bin bir kere lanet ediyordun asistanlığı kabul ettiğin saniyelere. "Neyse ne, oldu bitti."
"Aynen- dur." Dedi Mei, hızla sana doğru dönüp tek kaşını kaldırarak baktı. "Sabah derken?"
Ah doğru, ona anlatmamıştın.
İç çekerek kendini salondaki ikili kanepeye attın, Mei de yanına oturdu. "Bu sabah beni o getirdi okula, sağ olsun. Yoksa geç kalıyordum."
"Sen bu yüzden mi kabul ettin?"
"Sence Mei? Adam beni sabah arabasına alınca bana bi' kal geldi, reddetsem olmazdı." Ellerinle yüzünü kapattın, aynı anda hem pişman hem de rahattın. "Sence harbi salaklık mı yaptım?"
"Ben olsam ben de arada kalırdım Y/N, ama sadece bir dönemlik değil mi? Üç dört ay dayan, halledersin sen."
"Bayağı yardımcı oldun şu an."
"Ne diyeyim canım, mal desem ağlıyorsun."
"Tamam, sus."
Son senende hiçbir etkinlik veya geziye bulaşmadan sadece sınavlarına odaklanarak geçireceğini düşünmüştün, şimdi başına aldığın iş sonucu kendine kızıyordun. Anlaşılan ders sonraları direkt eve gitmek yerine bir ofiste tıkılı kalacaktın.
"Profesör'e çok işimin olduğunu falan söylesem-"
"Aynen Y/N, sence o, bu bahaneyi anlamayacak biri mi? Duvara toslarsın."
"Bence de, saçmaladım." Mırıldanır gibi söylemiştin.
Mei senin bu haline bıkkınlıkla bakıyordu. Empati kursa da artık işin işten geçtiğini bildiği için bir şey yapamazdı. Sukuna Ryomen sert bir öğretmendi ve ona karşı gelmek herkesin harcı değildi.
