Ölü birinin mektubuyla ölen birine aittir.
--------
"Yalanlar ve günahlar bizi birbirimizden ayrı dünyalara sürükledi. Ben sana bunu yapmayacak kadar âşıktım, sense âşkına rağmen gururuna sarıldın.
Bambaşka dünyalarda yaşasakta, hâlâ birbirimize âş...
Ben çok da iyi değilim. O yüzden başladım zaten 'Yağmur Serenatı'na. Aslında aklımda vardı ama bir anda esti. Daha karakterlere isim vermedim bile.
Bu arada şimdiden söylüyorum, felaminia bir isim değil, lakap. Sevgi sözcüğü, her ne derseniz.
Evet size çok güzel bir kurgu getirdim. Bu aslında biraz öylesine bir kurgu, ama bakacağız ne olacak.
Küçük bir spoiler; Giriş bölümüne bir ölüm mektubu ile başlayacağız!
Açıkçası tamamen dramı ele alan bir kurgu, buna göre başlayın derim.
Giriş bölümlerinde yaptığın en uzun konuşma olabilir... Çok konuşmuş gibi hissettim. Her neyse, keyifle okuyun!
(Asla keyif veren bir bölüm değil)
🎶: Dedüblüman - Rüya Gibi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
28.06.2024
"Gün doğuyor, felaminia. Hiç uyumadım.
Günlerdir, uyumadım. İstediğimden değil ama, uyuyamıyorum.
Bu bir sonun mektubu, felaminia.
Benim sonumun. Oysa senin beni tanıdığın, sevdiğin ve kollarında olduğum ıssız bir gecede ölmeyi dilerdim, biliyor musun?
Ah, sen nereden bileceksin ki felaminia'm. Bilmene rağmen bilmemezlikten geldiğin bir viraneyim ben. Ama inan, şu an sadece sarhoşum.
Yıllardır... Başka kimseye sana baktığım gibi bakmadım. Senden önce bile, yemin ederim. Başka kimseye bu mektuplardan yazmadım.
Sense...
Sense beni hiç görmedin, felaminia. Ne beni, ne gözünün önünden geçen kâğıt parçalarını. Beni neden hiç görmedin felaminia?
Çirkin miyim gözünde? O kadar mı çirkinim? Görmeyeceğin kadar mı? Bir kere bile gözünün değmeyeceği kadar mı?
Felaminia'm. Derin bir nefes al, etrafına bak. Bir farklılık yok değil mi? Oysa ben yokum.
Gün doğuyor, felaminia. Ben ölüyorum.
Yıllardır bir bataklığın içinde çırpınıp duruyordum. Seni gördüğümde çırpınmayı bıraktım. Beni görmeni bekledim, bataklık beni içine çekene kadar bekledim. Bunlar son nefeslerim.
Bu mektup ise gözünün önünden geçen rastgele bir kâğıt parçası olmayacak. Bu sefer değil. Bunu direkt eline ulaştıracağım. Ulaştığında benden bir parça tuttuğunu görmesem bile... Senin ellerinde olacak, tenine değecek. Yıllar sonra...
