KARANLIĞIN GÖLGESİ

TANITIM

KG| TANITIM

 
  Elimde bir kadeh birde kaybolmuş bir çocukluk vardı. Birini içsem yeni bir alışkanlığın getirdiği sıkıntılar çıkacaktı başıma, birini arasam asla bulamayacağım çocukluğumla baş başa kalacaktım. Yapabileceğim tek şey belki de hesap sormaktan ibaretti ama en azından içimdekileri hayatımı yakan adama istediğimi akıtabilirdim.

"Yaktığım geçmişine içiyorum bu gece."

Elindeki şişeyi havaya kaldırdı ve dudaklarına hizalayarak dört yudumu beraberinde getirdi.

"İnanır mısın, her gece senin ve sana ait olan her şeye içiyorum ama bugün farklı, karşımda sen varsın."

Suratında mutluluktan uzak bir şekilde gülümseme oluştu. Sonra bir anda gülümsemesi silindi ve kaşları çatıldı. Arkamdaki yoğun ışığa ve seslere dikmişti gözlerini. Dönüp bakmadım çünkü neler olacağını iyi biliyordum. Zaten ondan dolayı buradaydım.

Arabanın ışıkları ve sesleri iyice yaklaşmıştı ama hislerimden uzak şekilde dönüp dahi bakmamıştım. Gözlerimi karşımdaki adamdan bir saniye dahi ayırmıyordum.

Pek çok kişi arabadan inerek bana doğru geldi. Bütün adamlar oval sıra halinde sıralanırken korkudan uzak şekilde yerimden dahi kımıldamadım.

"Ooo kimler varmış burada?"

Sesini dahi duymak istemediğim insanların hepsi buradaydı. İnşallah bu gece sıkıntı çıkarmazdım.

Karşımdaki adam tekrar gülümsediğinde yüzümü buruşturdum.

Bu adamı öldürmek istiyordum.

Arkamı dönerek resmen buradaki herkesin bu anı beklermiş gibi bakışmalarını izledim. Bu geceki bütün oyunlar bana aitti. Bu gece ya ben bitirecektim ya da karşımdaki, pişkin pişkin sırıtan adamın birileri tarafından bitirilişini izleyecektim.

Duygudan yoksun bir şekilde gülümseyerek etrafımda bir tur dönüş yaptım. O sırada etrafımdaki şahsiyetlere bir kez bile bakmamıştım. Bakarsam sinirlerime hakim olamazdım. Kafamı havaya kaldırarak gözlerime yıldızlara çevirdim. Yeryüzünün aksine gökyüzü mükemmeldi.

"Evet," dedim hala gökyüzüne bakarken. Kelimeyi bilerek uzatmıştım.

"Merhaba hayatımın içine sıçan kara kediler, hepiniz hoş geldiniz ama ben hiç hoş bulmadım."

Ben küfür etmezdim ama beni bilen iyi bilirdi, sinirli ve sessizsem küfürlerim sadece bir uyarıydı.

Tiz bir kahkahanın ardından bileğimdeki toka ile belime dökülen saçlarımı rastgele bir topuz yaptım.

Herkesin gözü benim üzerimdeydi.

Olması gerektiği gibi.

Gözlerimi yerde içmeye devam eden adama çevirdim. Eğer aklı başında olsaydı şuan yerde böyle oturup içemezdi. Etrafımdaki adamlar hareketlenmiş gibi sesler çıkarmıştı. Gözlerimi onlara diktiğimde aynı hizaya tekrar geçtiler. Yer kaplamaktan başka bir bok bildikleri yoktu. Aksi halde başka bir şey bilselerdi ayakta dikilen herife hizmet etmezlerdi.

Sakinim.

Plan tıkır tıkır işliyordu. Ama kimsenin bilmediği bir sonla bitecekti. İşte asıl oyunun başlangıcı son bildikleri olan cehennem olacaktı.

"İyi olmadığını düşünmeye başladım."

Ayakta dikilen herife döndüğümde gözlerini kısmış, elleri cebinde beni izliyordu. Aynı pozisyona geçtiğimde kafasını hareket ettirdi. Gözleri alayla etrafta gezdikten sonra cümlesine devam etti.