and what the hell were we?
tell me we weren't just friends,
this doesn't make much sense,no.
but I'm not hurt, I'm tense.
'cause I'll be fine without you,babe.'
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
0.7'
Utanıyordum.
Aslında, Meguru'yla yaşadığımız, çok kısa bir zamanda meydana gelen ve gerçek anlamda yoğun olan sevgi utanıp sıkılacağım bir şey olmamasına rağmen, bunu ısrarla ağabeyimden saklamamız ve onun bunu bu kadar zamansız öğrenmesi utanmama sebep oluyordu. Meguru ve ben kanepede oturmuş, yaptığımız hatayı kabul ederek susuyorduk. Ağabeyimse, başımızda duruyor ve bize ayıplayan bakışlarını sunuyordu. Haksız da sayılmazdı.
"Benden neden sakladınız? Meguru, sen benim en yakın arkadaşım olacaksın, nasıl benden bunu saklarsın? Nasıl kız kardeşime.." Duraksadı, aslında onu haklı buluyordum. Yaptığımızın doğru bir davranış olmamasının yanı sıra, bunu ondan saklamıştık.
"Hey, haklısın.. Yapacağım bir açıklama yok, bunu senden saklamamalıydık. İnan bana, onun bir suçu yok. Saklamamızı, bunu sana zamanla açıklamamızı ben istedim. Onu suçlama olur mu?"
Beni korumaya çalışıyordu, oysa ağabeyimden bu durumu saklamak konusuna bende katılmıştım. Ağabeyim, dudaklarını gererek konuşuyordu. Şu anda bize kızgın olmalıydı, epey kızgın. "Utanmadan hala karşımda duruyorsun Meguru. Defol, defol burdan!" Ağabeyim haykırdı, bunun ardından Meguru oturduğu kanepeden doğruldu. Bende ayaklandım, bu noktada ben araya karışmazsam, Meguru burdan ayrılacaktı ve İsagi'yle araları sırf yaşadığımız ilişki sebebiyle bozulacaktı.
"Hayır Meguru, burda kal."
Meguru, sanki 'sorun yok' demeye çalışıyormuş gibi, doğrudan bana bakıp başını olumsuz anlamda salladı. Ancak şu anda onu savunmalıydım, en yakın arkadaşıyla tartışmasını istemiyordum. "Ağabey, bu durumu senden saklamayı o değil, ben istedim. Ona kırılma, Meguru senin en yakın arkadaşın ve onunla bu kadar saçma bir sebepten dolayı arkadaşlığını kesmen doğru değil."
"Saçma bir sebep?" Kaşları koyulaştı, durumu toparlamak amacıyla saçmalamış olabilirdim. Başıma ne gelecekse kabul etmeye karar verdim.
"Odana dön, ben gelene kadar da o odadan çıkma. Meguru'yla baş başa konuşacağım, belki kız kardeşimle bu kadar uzun zamandır beraber olduğunu neden benden sakladığı hakkında bir açıklama uydurmayı dener."
Başımı olumsuz anlamda salladım, şu anda onları burda bırakıp odama dönmem doğru olmazdı. Tartışmaları büyüyebilirdi. "Sen benim babam değilsin, İsagi. Bana emirler yağdırıp durma, sana durumu açıklıyorum ve sakin olmanı da beklemiyorum ama daha anlayışlı olmayı deneyebilirsin!"
"Sana odana dönmeni söyledim. Hem suçlu, hem güçlü davranma." Soğuk bir ses tonuyla konuşuyordu, tekrar başımı olumsuz anlamda sallayarak onu reddettim. O patlamaya hazır bir bombayken, onu burda Meguru'yla baş başa bırakamazdım.
