Zamanın ve mekanın ötesinde, ışığın ve gölgenin dans ettiği yerde, kaderin kılıcı kahramanların ruhunu şekillendirir. Bu, sadece cesaretin değil, aynı zamanda hayal gücünün de sınandığı bir dünya.
*
Daha anne karnında mühürlenen 23 çocuk...
Ve bunl...
Merhaba sevgili okurlarım bölüm için hepinize iyi okumalar dilerim ❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎶Shawn Mendes - Mercy🎶
______________________________________________
(MELİSA DENİZ)
Koskocaman beyaz kale gözlerimizin önünde yükselirken kendimi ona bakmaktan alamıyordum. Bu muhteşem yapının büyüsüne kapılmamak elde değildi. Dış kısım tamamen beyaz tuğlalardan meydana geliyor, adeta göz zevkimi bozmayacak şekilde yükselip, yüksekte kalan kulelerini tamamlıyordu. Geniş bahçesinde ki havuzun ihtişamından bahsetmiyordum bile!
Deniz kabuklarından çerçevesi yapılmış kapıya doğru ilerledik. Neredeyse tüm günümüzü burada geçirmiş ve açlıktan ölmek üzereydim ama bu kale açlık duygumun bile kaybolmasına sebep olacak derece de benim için ilgi çekici olmuştu. Umarım seçim yaptıkları zaman bu maşer'e seçilirdim.
Kale'nin muhafızları sayesinde ardına kadar açılan kapıların ardından büyük bir alan bizi karşıladı. Her iki taraftan da merdivenler yukarı katlara doğru sarmal bir şekilde yükselirken, alt katta kalan ve sınıf olarak tahmin ettiğim kapılara ulaşması daha kolay gibi görünüyordu. Üst tarafa doğru yükselen duvarlar değişik şekillerde kesilmiş camlar asılmıştı ve hepsi birbirine orantılı olacak şekilde yerleştirilmiş gibi görünüyorlardı.
"Burası da inci maşeri yani su'ya hükmedebilen öğrencilerin tercih edildiği bir yer." dediğinde gülümseyen suratı ile bakışlarını bana çevirdi, "Umarım Melisa'da ait olduğu maşere seçilir" kollarını iki yana açarak, göz temasımızı kesmedi. "Yani buraya" dudaklarında ki gülümseme tekrar canlandığında bakışlarımdan söylediklerini anladığımı belirtmek istercesine bende ona gülümsemeye çalıştım.
"Peki ya buranın da bir özelliği var mı?" diye sordu zehra etrafa hayranlık dolu bir şekilde bakarak.
"Tabi ki de var" doğa bu sözlerinin ardından merdivenlere doğru hızlı adımlarla ilerledi ve bir kaç basamak yukarı çıkarak onu daha rahat görmemizi sağladı. "Bu alt katta bulunan alan daha boş olduğundan dolayı ses dalgaları çok rahat bir şekilde yayılabiliyor." dediğinde muhafızlardan biri ufak bir cam kadehi doğa'nın eline verdiklerinde neler olacağını meraklı bir şekilde bekliyordum.
"Bu alan da ses daha çabuk yayılıyor ve sesleri kontrol etmek ise size öğreteceğimiz bir diğer kısım. İnci maşerinde ki her öğrenci ses dalgaları ile uyum sağlamaya çalışır; Ateş, hava ve ya toprağa hükmetseniz bile bu maşerde ses dalgalarının kontrolünü öğrenirsiniz. Bu su'ya hükmeden öğrenciler için daha karmaşık olabileceğinden dolayı onlar daha sıkı bir eğitime maruz bırakılır ve hepsi bundan başarılı bir şekilde geçmek zorundadırlar." dediğinde elinde ki kadehe bir kaç saniye baktı ve nereden bulduğunu bile anlamadığımız küçük bir demir çubuk ile cama vurdu. Çıkan ses tiz bir şekilde yankı yapmış olsa da kulaklarım gerçekten çok garip bir şekilde etkilenmiş gibiydi. Sanki tüm sesi toplamış, onu hapsetmiş gibiydiler.
