My Journey Inside Of The Book

Chapter 1: The Voice

6 years later.....

"Maligayang pagdating young miss" It was pleasant and a  warm welcome yet I felt my blood rising from my inner soul.

Finally, after so many years of living hell nakauwi rin sa wakas. But the mere fact of saying I'm home even though there's nothing left to be called one is so suffocating. How I wish it didn't happen.

I sighed and brace myself before entering this house. This house who holds many memories; those ecstatic and perilous moment that was once created within this house, it never felt the same way as before. Sobrang lamig na ng hangin at parang walang buhay na ito ngayon kumpara noon.

" Nandito din ba siya?" I asked calmly but shit! I don't want to be calm!

Nakita kong nag aalinlangan siyang umiling. Of course!  Bakit pa ako umasa na pupunta siya sa mismong libing ng asawa niya? Hindi na ako magugulat kung ibebenta niya man lahat ng meron siya para sa trabaho niya, gano'n niya kamahal 'yon. How pathetic.

Napahinto ako sa paglalakad ng makita ang isa pang bruha sa buhay ko na pababa pa talaga ng hagdan. Ang sarap itulak nalang para mabawasan naman ang galit at pout dito sa dibdib ko, bwesit.

Nang-aasar na ngumisi ito habang sosyal na naglalakad papunta sakin. Tinaasan kolang siya ng kilay at humakbang din papalapit sa kanya. Sinadya kong humarang sa daraan niya at ngumisi ng mahinhin.

" Well, well, well andito rin pala ang isang higad? Ano bang pakay mo rito? Mana? Oh, silly mag impake kana at bumalik sa impyernong pinanggalingan mo, wala kang mahihita rito"Sinigurado kong nakangiti parin kahit gusto ko siyang sabunutan. Hindi naman maipinta ang mukha niya, buti nga sa'yo!

Isa lang ang higad na 'to sa napakaraming kamag-anak ng pamilya ko na uhaw sa pera. Of course they're here for that, matagal narin itong gustong mangyare ng iba kaya alam ko na nagdiriwang na sila ngayon dahil wala na ang tatay ko. And of course I'm here to put them behind bars if necessary or in hell to be even.

Tiningnan ako nito ng masama " You're just a damsel in distress, stop acting like you can hit me little brat" ngayon ay nangunguyam na ang tingin nito sakin, pake ko?

I bumped at her shoulder and look at her with an apologetic smile " Opps, sorry nabunggo ata kita?" Pang-aasar ko lalo. Tiningnan niya lang ako ng matalim bago nagpapadyak na umalis. Hmm, nagsisimula palang ako ganito na agad?

Bakit ba kasi ang dami kong kalaban sa pesting mana na 'yan? Magkano ba ang mamanahin at parang handa akong patayin ng mga lintek na 'yon?

"Mas lalo po kayong tumapang young miss" basag ni nay Lilia sa katahimikan habang naglalakad kami patungong study room, kung saan naroon na ang aking kapatid.

" Kailangan kong mas maging matapang pa lalo dahil hindi biro ang mga bwesit na 'yon. At staka gano'n talaga manang kapag maraming uwak sa paligid, dapat maging alerto." Sabi ko bago ngitian si manang. Nanatili lang itong nakatunganga sakin hanggang sa nakarating na kami sa labas ng kwarto.

Huminga ako ng malalim at binuksan ang pinto. Nakahinga ako ng maluwag ng makitang si kuya lang naroon sa loob at seryoso itong nagbabasa ng libro.

He looks and act like my daddy.....

Ipinilig ko ang ulo bago sinubukang kumalma. I need to fucking calm down. I'm here for the information I want, don't go there stupid Mikyla.

Umupo ako sa visitor's chair at bumati sa kapatid kong parang timang na ayaw ata akong pansinin.

" Yoww, big brother wazz upp?" I greeted him. Yes, as you can read it loud and clear, I'm boyish but not a lesbian.

I just dislike feminism, for it's weak so yeah, mas masarap makipag basag ulo kesa makipag plastikan at maging hinhin. Yuck!