uykusuz ve dengesiz || barış alper yılmaz

•3•

•

Barış Alper'den

Beste odaya girdiğinde hepimiz buz kesmiştik. Konuştuklarımızı duymamış olması tek istediğim şey olabilirdi şu an.

" Neyden yorulmuşsun bakalım sen ya?.." demesiyle derin bir oh çekmiştim.

" Hastanede kalmaktan hemşire. Sıkıldım artık ya." dediğimde gülmüştü.

" Ne sabırsızsın sen ya!.. Çıkacaksın ya zaten bugün. Annen de geldi bak hem ne güzel." dediğinde doktor da onaylamıştı onu.

" E çıkış işlemlerini yaptığınızda çıkabilirsiniz o zaman. Geçmiş olsun." demesiyle doktor odadan çıkmıştı.

Doktorun odadan çıkmasının ardından ise annem ve Beste kendi aralarında konuşmaya başlamışlardı. Beste'nin mental yorgunluğu resmen yüzüne vurmuştu ve bunun tek sorumlusu da bendim. Bütün bunlara rağmen hâlâ çok güzeldi ve onu izlemesi çok keyifliydi.

Annemin seslenmesiyle düşüncelerimden koptuğumda, ikisi de karşımda gülüyordu.

" E hadi annecim.. Kalmaya niyetlisin herhalde. Baban halletmiş işlemleri. Çıkalım şuradan artık gidelim evimize."

Annemin dediği şeyle birlikte Beste'nin yüzündeki yorgun gülümseme de solmuştu.

" Annen haklı Barış. Hadi artık çık bence de. Evde daha güzel dinlenirsin." dediğinde kendimi senin yanın gibi değil ama dememek için zor tutmuştum.

" Tamam tamam. Ne meraklıymışsın ya sen de beni göndermeye hemşire." dediğimde yatakta doğrulmuştum.

" Bütün dikkatimizi sana veremeyiz Barış." dediğinde buruk bir kahkaha atmıştı.

Ardından elimin üstündeki iğneyi çıkarmak için yanıma yaklaştığında uzun denilebilecek bir süre gözlerime bakmıştı. Onu gerçekten çok yormuştum.

Serumu, canımı acıtmamak adına, narince çıkartıp, geçmiş olsun dilekleriyle odadan çıkmıştı.

" Beste'yi ne hâle getirdiğinin umarım farkındasındır annecim!.." diyen annem aynı zamanda da kalkmam için elimi tutmuştu.

" Anne.. Başıma kakıp durma ne olursun ya?.. Biliyorum. Biliyorum ama Beste'nin artık hep yanımda olmasını istiyorum. Bir yanıma gelsin. Ben alırım onun gönlünü. Sen merak etme." dediğimde öpmüştüm yanaklarından.

" O zaman her şey için çok geç olmasın da annecim.. Ona da tamam yani." demesinin ardından üzerimi değiştirmemle çıkmıştık odadan.

İki gün sonra

Barış Alper'den

Hastaneden çıkmanın üzerinden iki gün geçmişti. Bu iki gün süresince Beste'nin annemi aramadığı zamanlar ise fazlasıyla seyrekti. En son aramasında, telefonu bana veren anneme soran bakışlarımı göndererek almıştım telefonu elinden.

" Barış.."

Telefonun arkasından gelen ses alakasız bir şekilde heyecanlanmama neden olmuştu.

" Hemşire !.. Çok özledin herhalde. Özlediysen gel bence ya.. " dediğimde kahkaha atmıştı.

" Orası belli olmaz bak. Bir bakmışsın kapındayım. O değil de.. Nasıl olduğunu merak ettim aslında. Nasılsın Barış? "

" Ya.. Demek öyle hemşire. Ben camda beklemeye başlıyorum o zaman. İyiyim bu arada.. Çok iyiyim. Teşekkür ederim. Beni düşünüp kendini daha fazla yorma Beste, lütfen.." dediğimde bir süre ses gelmemişti telefonun arkasından.

" Benden bu kadar imkansız şeyler istemesen keşke Barış. " diye mırıldandığında gülümsetmişti.

" 2021 Temmuz "

barış
beste'm
hâlâ ısrarcı mısın
yanıma gelmemekte ya ?

beste
biz bunları
konuşmamış mıydık
bir tanem ya ?

barış
ya ama yavrum
olmuyor ki böyle
o kadar kilometre yol
sen orada ben burada
hem baksana
hayatımın kararını verdim
ama en değerlimle
bırak yüz yüze görüşmeyi
telefondan bile
duyamıyorum sesini
sana nasıl mantıklı geliyor bu güzelim ya ?

beste
bencilsin barış
çok bencilsin hem de
evet
hayatının kararını verdin
hatta verdik demek istiyorum izninle
çünkü her anında
merkezindeydim bu kararının
bunu da en iyi sen biliyorsun zaten
evet
sık sık duyamıyoruz birbirimizi
ama aklımdan çıktığın tek bir an bile yok sevgilim
lütfen artık bunları da
göz önünde bulundurarak düşün bazı şeyleri
(02.35)

barış
attım ben imzayı
bilmek istersin belki
diye söyleyeyim dedim
bencilmişim ya sonuçta
gerçi sevdiğin kadının
hep yanında olmasını istemek
nasıl bir bencillik bilmiyorum ama
artık 'Galatasaraylı Barış Alper Yılmaz' oldum güzelim.
(18.20)

beste'm
biz
imzamı kutlamaya gidiyoruz
bir şeyler içeriz sanırım
merak etme diye söyleyeyim dedim
(22.40)

beste'm
tamamdır
nöbetteyim ben
size iyi eğlenceler
(23.40)

barış
beste
özür dilerim ya
çocukluk yaptım
seni çok seviyorum ben bir tanem
unutma bunu hiç olur mu?
(04.50)

•