•
beste
ay barış
saçmalama lütfen ya
bak artık işine
yorma daha fazla beni de
(23.05)
barış
yine bir nöbet sonrası
ölüm uykusuna yatılmış gibi sankiahahaha
sen kiminle sevgili olduğunu
unuttun sanırım sevgilim
giresun il sınırına girmek üzereyim
hazırla bir şeyler de
baş başa yemek yiyelim
çok acıktım
beste
manyaksın sen
cidden manyaksın barış
uyuduğum 10 saatte
kavgamız tedavülden falan mı
kalktı da ben bilmiyorum
ne bu rahatlık koçum?
barış
ahahahajahah
sevgilini bu kadar iyi tanımana
bayılıyorum güzelim
bu arada iltifat için de teşekkürler
kavga ederiz istersen de
önce yemek yiyelim lütfen ya
önemli biliyorsun :)
beste
tamam barış tamam
bırak artık şu telefonu
dikkatli gel
Barış Alper'den
Beste'yle konuşmamın üzerinden geçen bir saat sonrasında evine ulaşmıştım. Kapıyı birkaç kere çalmamla kapı açılmıştı. Karşımda duygusuz bakışlarıyla duran Beste'ye gülerek içeriye girmiştim.
" Ee sevgilim ne var yemekte? Ne yiyiyoruz? Kurt gibi acıktım valla." dediğimde kapıyı kapatıp yanıma ilerlemişti ama yüzündeki ifade hâlen aynıydı.
" Zıkkım ve kökü var Barış. Hangisinden koyayım? Ne istersin 'sevgilim'? "
" Anlaşıldı.. Önce kavga edeceğiz demek ki. Evet, sendeyiz Beste'm."
" Bence seni dinleyelim Barış Alper. Sonuçta gece içip içip dağıtıp, seni aldatan ben değildim. Değil mi ama?.."
" Evett.. Alper'imiz de geldiğine göre konu gerçekten ciddi. Beste'm.. Ben o gece gerçekten eve geldim. Bunu sana kanıtlamak için elimden ne gelirse yapmaya da hazırım."
" Kanıtla." dediğinde sesindeki soğuklukla buz kesmiştim.
Ardından telefonumdan Yiğit'le olan mesajlarıma girip Beste'nin yanına oturmuştum.
" Bak sevgilim."
'gömleğin bende kalmış çiko'm.'
Mesajı gören Beste, kahkaha atmaya başlamıştı.
" İyi iyi. Süpermiş 'çikom'. Süpermiş ama.. Ben nerden bileyim bunu senin yazdırmadığını?" derken yavaş yavaş kesilmişti kahkahası.
" Yok artık Beste. O biraz paranoyaya kaçmıyor mu sence de güzelim ya?.. Tamam ama bir şey daha göstereceğim. Bak.. Kız Yiğit'in sevgilisi." dediğimde fotoğrafa bakıp ayağa kalkmıştı.
" Tamam tamam inanayım hadi. İnanayım ama bu son olsun Barış. Hadi gel mutfağa acıktım ben." diyip mutfağa ilerlediğinde derin bir nefes almıştım.
" İşte bu be sevgilim!.. Alper'i de bir kenara bıraktığımıza göre.. Ne yiyiyoruz?" diyerek peşinden mutfağa gitmiştim.
Arkasından sarıldığımda başını göğsüme yaslamıştı. Saçlarını öptüğümde başını döndürüp dudağıma minik bir öpücük kondurmuştu.
" Sayın Yılmaz, çalışan bir kadının evinde olduğunuz için tost yiyoruz. Uyar mı acaba size de?"
" Uymaz mı güzelim hiç?.."
" O zaman sen geç otur da halledelim şunları Galatasaraylı Barış Alper." diyerek lafını da esirgemediğinde masaya geçip oturmuştum.
" Çok özlemişim Beste.. Çok." dediğimde arkasını dönüp gülümsemişti.
" Şaka maka.. Ben de çok özlemişim sevgilim. İyi oldu böyle. Bu arada.. Yolculuk ne zaman?" dediğinde gülümsemesinden eser kalmamıştı.
" Yarın seninleyim ama ertesi gün geçmem gerek İstanbul'a. Takımla antrenmana çıkmam gerekiyormuş."
" Buna şükür ya. Yarını dolu dolu geçirelim madem. Yine uzun süre görüşemeyeceğiz çünkü büyük ihtimalle."
" Şu inadından vazgeçip.. İstanbul'a, yanıma gelsen. Bunların hiçbirini yaşamayacağız ama.. İşte benim sevgilimde Karadeniz damarı olduğu için inatla yalvartıyor." diye söylendiğimde göz devirmişti.
" Ben bu konuyu kapattığımızı düşünmüştüm ve kapanmadıysa da kapatmak istiyorum Barış, lütfen." dediğinde elinde tabaklarla gelip oturmuştu yanıma.
" Çayları koymaya ne dersin Barış'cığım?.. Hadi sevgilim benim." dediğinde gülmüştüm.
" Sen iste güzelim. Sen iste yeter ki ama kapatmayalım şu konuyu ya. İnat etme gel.. İsteyelim tayinini İstanbul'a." dediğimde çayları da getirmiştim masaya.
" Barış.. Neden gelmediğimi bilmiyormuşsun gibi konuşma lütfen."
" Ya tamam biliyorum. Babaanneni burada bırakmak istemiyorsun ama güzelim.. Gitse ya annenlerin yanına o da Rize'ye. Gerçi pardon inadınızı unuttum."
" Barış.. Babaanneme alzheimer teşhisi koydular." dediğinde duraksamıştım bir süre.
" Neden söylemedin bunu bana Beste?"
" Ben de yeni öğrendim çünkü. Saklamışlar benden. Geçen bir gittim.. Sen kimsin, dedi bana Barış. O kadar berbat bir andı ki." dediğinde gözleri dolmuştu. Bu hâline dayanamadığımdan tutmuştum ellerini.
" Sevgilim.. Yarın gitsek ya ziyaretine. Ben de özledim hem Nergis teyzemi ya.." dediğimde gülmüştü.
" Gidelim gidelim. Seni seviyordu. Hatırlar belki." dediğinde öpmüştüm tuttuğum ellerini.
•
ŞİMDİ OKUDUĞUN
uykusuz ve dengesiz || barış alper yılmaz
Fanfiction'hep beni bil beni söyle,dilinden düşm'iyim.'
