KARANLIĞA MAHKUM ( firari katil )

21 bölüm ⛓️

21 bölüm

...BİN ACI BİN GÖZYAŞI...

Ölümle Yaşam Arasında
Ahmet Hatipoğlu ve Mavi Gri'nin şarkısı

Bu acıyı ben tatmak istemiyordum ,böyle bir acının hep zihnimde kalmasını istemiyordum ama bunun için çok geç fark eğitimi geç olmadan anlamıştım. Titreyen ellerimle olduğum yerden kalktım ağlayarak son kez babama baktım kan içinde o yatakta olan babama baktım, odadan çıkıp hızlı bir şekilde kendi odama gidiyordum ki birden yere düştüm"ananı avradını siktiğim yer" diyip yerden kalktım kendi odama geçtim , duru hala uyuyordu ve uyansın istemiyordum zaten telefonumu alıp önce amcama daha sonra ambulansa haber verdim telefonu alıp odamdan çıktım onlarla konuşurken bayağı zorlanmıştım çünkü sesim titriyordu ve ikide bir telefon elimden kayıp düşüyordu, tekrar odaya geçtim onları bu halde görmek hem beni korkutmuştu hemde canım yanıyordu, ben babamı seven bir kızdım şimdi ise kanlar içinde o yatakta olan babama bakıyordum.

" Baba " dedim titreyen sesimle " iyi olacaksın baba dayanman gerek" diyip telefondan arazın numarasını bulmaya çalıştım , umarım hala Türkiye'de bir yerdedir,aradım onu ama açmıyordu " aç şunu pislik herif " diye bağırdım tekrar aramama rağmen açmıyordu, osırada buraya gelen evin çalışanlarını fark etim hepsi şaşkınlıkla kan içinde olan babama ve feyran hanıma bakıyorlardı bana bir şeyler sorup duruyorlardı ama onları duyamıyordum, ve durmadam arazı arıyordum ama bir geri dönüş yoktu elimi sıkarak telefonu yere atacaktım ki duyduğum ambulans sesi ile irkildim koşarak cama doğru gittim, evin bahçesine iki ambulans ve üç polis aracı girdi, ilk amcamı gördüm, evin çalışanları hepsi bir yere dağıldılar ben ise hala oradaydım o kanlı bedenlere bakıyordum şuan ki tek isteğim hem babamın hemde feyran hanımın yaşıyor olması.

" Diren " odada amcamın sesini duydum ve içeriye giren ambulans görevlileri

" Amca " dedim ağlayarak yanıma gelip kollarını bedenime sardı, hıçkırıklar içinde ağlamaya başladım

" Tamam ağlama artık " dedi amcam ama hala ağlıyordum

"Ben gel-" devam edemedim çünkü bir ses duydum ölmüş diye bir ses duydum amcam dan ayrıldım Babamın başında olan adama baktım benim babam öldü dedi az önce ama benim babam ölmez ki Bu aileyi bırakıp gidemez " hayır " dedim acı içinde "bırak babamı " dedim o siyah ceset torbasına koyamazlardı benim. Babamı ama dinlemediler beni " amca bir şey yap " dedim amcama baktım " onları götürmesinler buna izin vermez amca " dedim hıçkırıklar içinde , ama sustu amcam da acı çekerek susmayı tercih etti , bir polis memuru gelip beni tutmaya çalıştı oraya yaklaşmama izin vermiyordu ama hiç olmazsa onlara bir kere olsa sarılmak istiyordum " lütfen bırak beni " dedim " onlara sarılmak istiyorum " dedim ve kapanan ceset torbasının zincir sesini duydum gözlerimi sıkı bir şekilde yumdum. lüten bu bir rüya olsun dedim ve gözlerimi açtım ama rüya değildi bu gerçekti ben babamı kaybetmiştim , beni sevmeyen ama benim onu canım gibi sevdiğim babamı kaybetmiştim .

" Tamam bırak " dedi amcam yanımda olan adama ve beni bıraktı amcam kolumdan tutup beni yerden kaldırdı.

" Babam ölmesin amca " dedim güçsüz çıkan sesimle " istemiyorum ölmesini" diye devam etim, amcam bana bir cevap vermedi ama eli saçlarımdaydı ölmedi demesini bekledim ama sustu acı bir hıçkırık koptu dudaklarımın arasından." Amca buna engel ol lütfen" dedim amcama" bırak beni engel olayım" amcamın kolları arasından kurtulmak istiyorum ama buna engel oluyordu, " lütfen " dedim kısık çıkan sesime " gitmem izin ver" dedim

" Geçecek " dedi amcam sanki babamın ölümün kabullenmiş gibi."acı cekeceksin ama geçecek " diye devam eti ve ben acı çekmek istemiyordum babam ve feyran hanımın acısını çekmek istemiyordum, canım yansın istemiyordum ama her defasında istediğim olmuyordu benim canım çok yanıyordu.