CHAPTER 11

29 17 0
                                    

I woke up with a heavy feeling,  I glanced at the window and see that it's already evening. Nakatulog ako and I didn't even eat lunch, I just don't feel like eating. I was just about to go back to sleep when I hear a knock on the door.
"Love? Dinner is ready" I rolled my eyes, why are they keep on calling  me nicknames eh hindi ko naman sila kilala mga feeling close hindi ako pumapatol sa multo ha. I'm sure that it was Damon who's talking, nafamiliarize ko na ang mga boses nilang dalawa.

"I'm not hungry, go away" Narinig ko ang yabag kaya alam ko na umalis na sya. Tinakpan ko ng unan ang mukha ko para makabalik sa pag tulog pero I just keep on thinking on how to escape here kahit na somehow familiar ang lugar na ito at familiar ang dalawang multo na iyon ngunit hindi ko matandaan kung kailan ko sila nakita o nakita ko nga ba sila, maybe I'm just imagining things pero iba talaga ang feelings ko eh.

Napabuntong hininga nalang ako sa mga iniisip ko, I should take an action para mapa-aga ang labas ko dito kaylangan kong makabisado ang lugar. Tinanggal ko na ang unan na naka dagan sa mukha ko, nagulat ako sa nakita ko at napa bangon sa kama.
"Ahh! Bakit ka ba sulpot ng sulpot ha?!"  Bulyaw ko kay Damien na malamig lang na nakatingin sa akin while leaning against the wall. Unang pag tanggal ko kasi ng unan ay nag salubong kasi ang mga mata namin kaya bigla akong nagulat.  Naka lock ang pinto kaya paano sya nakapasok? ay oo nga pala..they're ghost, ofcourse nakakatagos sila. Tsk! bakit pa ba ako nag lock ng pinto eh useless rin naman pala. Naaasar ako sa kanya hindi manlang nagsasalita.

"Dinner is ready, let's eat downstairs" He started to walk out of the room. Nakakainis hindi ko alam kung bakit ako naiinis kay Damien kahit wala naman syang ginagawa sakin. Well, naiinis ako sa dalawang yun talaga.

"Sabi ng hindi nga ako gutom!" Nagtalukbong na ako ng kumot. Narinig ko ang yabag ng paa nya papalapit sa kama. Tinanggal nya ang kumot na nakatakip sa mukha ko at tinitigan ako. There's a playfulness in his eyes.

"Eat..or else..." or else what? they will punish me? I don't care kahit pa kaiinisan nila ako, mas maganda nga yun eh para itaboy na nila ako dito.

"or else ano? papatayin nyo ko hah? kala mo ba takot ako? no!" nilabanan ko ang titig nya, hindi ko sya uurungan. Kala nya ba matatakot ako sa kanya kahit pa multo sya?  hindi naman sya-sila nakakatakot eh compared to other ghosts that I see on videos, they're like..normal humans.

"or else...I'll eat you..papatayin talaga kita sa sarap"
he said in a warn tone, parang seryoso sya na gagawin talaga iyon. Wait...eat me?! kakainin ako? papatayin sa sarap? Ugh! iba na ang pumapasok sa utak ko! Kasalanan nila Jessie to eh ang dudumi ng utak nahawa tuloy ako.  Ang pogi nya mag tagalog, nakaka laglag panty- ayy! panga pala. I crossed my arms and stared at him as if daring him. Ma-try ko nga hehe papakain ako ay! ano ba itong naiisip ko!

"As if namang kaya mo"  Inirapan ko sya, gusto ko pa talaga sya marinig mag tagalog ang sarap sa pandinig. Nagulat ako nang unti-unti syang lumapit, I felt goosebumps when he started to run his rough and veiny hands on my shoulder. Kinilabutan ako sa bawat pag himas ng palad nya sa balikat ko pababa sa siko.

"I can, don't challenge me baka pagsisihan mo" bulong nito sa tainga ko. Parang nag iba ang boses nya, he still running his hands through my waist na. Napapapikit ako dito sa sarap ng haplos nya. Dinilat ko ang mga maga ko and I met his cold eyes, staring at me enjoying what he making me feel. Natauhan ako nang bumaba ang haplos nya sa bewang ko, inalis ko ang kamay nya.

"Oo na, just get out! susunod ako" tumayo na ako at pakunwaring inaayos ang kama. Nakakahiya ka talaga Chandrea!

"You're coming with me" Inirapan ko nalang ito while silently mocking him habang nakatalikod sya. Inambahan ko sya ng suntok pero huminto sya at nilingon ako kaya nag patay malisya ako at parang walang nangyari.



"You're  free to roam around the house but bawal ka sa   basement" Basement? ano naman ang gagawin ko dun?  Wala namang reason para pumunta ako dun pakealam ko ba and I don't even know where the basement is. Tinaasan ko ng kilay si Damon, ano kaya ang tinatago nila basement?

"As if namang alam ko kung saan ang basement nyo, bakit? anong tinatago nyo doon?" Dahan-dahan kong tanong. Pabagsak na nilapag ni Damien ang kutssara at masama akong tinignan, napaka sungit..pinaglihi siguro sa sama ng loob.

" None of your business,  you're not allowed there" as usual,  cold nanaman mag salita. Now I'm getting curious on what's inside that basement. Maybe they're hiding something there, something fishy and I need to know it para naman baka sakali na magkaroon ako ng alas laban sa kanila para palabasin ako dito or maybe nasa basement ang mga susi or mga gamit na pwede kong gamitin para makalabas sa abandoned house na ito. Hahanapin ko ang basement at aalamin kung ano ang nandoon. Tinuloy ko ang pagkain ko habang nasa isip na kung ano ang mga gagawin ko habang nandito pa ako sa bahay na ito. I must unveil the truth behind them, I don't know kasi wala naman akong pake alam sa mga bagay-bagay before unless it's about academic and etc. Hindi naman kasi ako chismosa but now.. I just feel like I need to know more about them and why of all people..bakit ako pa ang nilock nila sa bahay nato? or they did capture someone before hindi ko lang alam kung ano na ang nangyari , baka pinatay nila? I remembered that I saw some blood on my first night here.





OBSESSION OF TWOWhere stories live. Discover now