What I've Survived Might Kill You

Chapter-2 Truth?

Pagbaba ko ng kuwarto nakita ko agad na nag hahanda na ng tanghalian si mama, I insisted to help her since kami-kami lang din naman ang kakain ngayong tanghali, maagang umalis ang papa sa work at ang mga kapatid ko ay busy kaka-cellphone, habang tumutulong ay sinabi ko na rin ang tungkol sa lalaking pupunta sa bahay.

"Ma, may pupunta raw po dito hindi ko natanong pangalan niya pero he'll introduce himself naman daw, siguro this dinner na po siya pupunta ma, maskuladong lalaki kamukha ko nga po e, gwapo rin" Ani ko nang naka ngiti habang nag sasandok ng ulam, "Anak sino naman 'yang pinapunta mo? hindi ba masamang tao 'yan? mas mabuti nang sigurado kaysa mapahamak tayo" Sagot ni mama sabay kunot noo at tonong nanenermon, "Ma, don't worry isa siya sa mga judges namin kagabi, I bet he's a good guy naman base sa aura niya, I think nga sikat siya e at para siyang businessman, ma"

Meldody Flocas POV (Zia's Mom)

Alam kong darating din ang panahon na hahanapin ni Don Gustavo Haradera ang isa sakaniyang kambal, tanggap naming buo ng aking asawa kung kukunin niya si Zia pagdating ng panahon, si Zia na ang bahala kung anong magiging desisyon niya, ngunit hindi ko pa rin maiwasang malungkot dahil sa tagal nang panahon ay hindi ko tinuring na ampon lamang si Zia. Tunay na anak ang turing ko kay Zia at laking pasasalamat namin dito dahil sakaniya ay pinili kong mabuhay, kinailangan kong mabuhay dahil meron akong siya, meron akong anak.

- FLASHBACK -

Don Gustavo's POV

16 years ago:

"Don Gustavo, the company is collapsing, and numerous people are threatening your life and your family due to the billions of debt the company owes, we can't make it-" Even before Don Gustavo's secretary could finish speaking, bullets had already been showered into his house. The people he owed money had entered the mansion. His first priority was to check on his newborn twins, he ran to their room and he picked them up and handed it to his housemaid, Melody. Don Gustavo hurriedly ran to find his wife, who was usually cooking at that time. When he reached the kitchen, he was confronted with the sight of his dying wife lying in her own blood.

"The twins h-hon p-protect the t-twi..ns" Donna Victorina said while gasping for breath, tears fell down from Don Gustavo's eyes as he hugged her tightly, ignoring the blood on her body, but he needs to pick himself up because the twins need him, he ran fast looking for his twins when he saw them Don Gustavo decided quickly, he had no choice but to choose one of his twins, while he entrusted the other to their housemaid, Melody. They needed to escape. "Manang take my baby for now, please. I will look for her kapag naayos ko na ang lahat, alagaan mo siyang mabuti, Manang" Don Gustavo said while gasping for breath at nagmamakaawa sakanyang katulong na kupkupin ang kaniyang isang anak.

End of Don Gustavo's POV

FF-

"Mahal wala nang diaper si Zia, kailangan nang bumili" Sigaw ni melody sa asawang busy manood ng TV, kunupkop ni Melody at ng kaniyang asawa ang anak ni Don Gustavo at pinangalanang Qaziara Flocas Avila, hirap magka anak si Melody at Rosco noon, maghihiwalay na sana ang dalawa dahil hindi sila makabuo ng supling, ngunit dahil kay Zia naging matatag ang relasyon ng mag-asawa, inalagaan at pinalaki nila itong may mabuting puso at may takot sa diyos.

"Here comes the airplane Zia, toink toink ang galing galing naman ng baby namin goodgirl, yummy ba baby?" they poured so much love to their adopted child. Hanggang sa nagkaroon sila ng sariling supling, pinangalan nila itong Raico Flocas Avila at Allizon Kreia Flocas Avila, nagkaroon man sila ng sariling supling ngunit hindi nabawasan ang pagmamahal nila kay Zia para sakanila ay siya ang kanilang panganay at ate ng kaniyang nakababatang kapatid.

- END OF FLASHBACK -

"Pasok po sir, pasensya na po maliit lang ang bahay namin hehe gusto niyo po ba ng maiinom? kape? juice? wag po kayong mahihiya magsabi sir" Magiliw na sabi ni Zia, "coffee will work hija" Dali-daling pumunta si Zia sa kusina at gumawa ng kape.

"Magandang gabi Don Gustavo" ani Melody nginitian siya ni Gustavo sabay sabing "Magandang gabi rin Melody, thank you for raising one of my twins with a good health and affectionate personality, thank you for your help I don't know what would happen to us if you didn't take her with you, tell me how can I repay your sacrifices, Melody"

"Don Gustavo, hindi niyo na po kami kailangang bayaran, minahal namin si Zia na parang tunay na anak, ni minsan hindi sumagi sa isip namin na ampon lang namin siya." Ani melody habang naka ngiti,
"Dadalhin ko na siya sa mansion, Melody. Doon ko na siya pag-aaralin ng senior high ayos lang ba iyon sainyo?" Gulat na gulat na sumigaw si Zia habang hawak ang tasa na may kape "Ano po? anong ibigsabihin nito, Ma?!" "Anak umupo ka muna, we can explain" Pagpapakalma ni melody sa anak.

"Nagkaroon ng insidente noon anak, bankrupt ang daddy mo kaya umutang siya sa ibang mga kompanya upang isalba pa ang kompanya ngunit tuluyang bankrupt ang daddy mo, noong araw na 'yon sinugod ang papa mo ng mga inutangan niya sa mansion, pinatay nila ang mommy niyo at walang choice ang daddy niyo kundi ipa-ubaya ka muna saakin hanggang bumabangon pa siya" Habang nag papaliwanag si melody ay tuluyan nang tumutulo ang luha ni Zia, hindi niya ine-expect ang kaniyang mga naririnig galing sakaniyang nanay.

"Kami muna ang nag alaga at kumopkop sa'yo habang bumabangon pa ang daddy mo, huwag mo sanang kamuhian ang daddy mo anak, nawalan siya ng choice, hindi nya kayo kayang buhayin na sabay" Pagpatuloy ni melody, "Naiintindihan ko po, Ma. Ang h-hindi ko lang maintindihan ay bakit tinago niyo pa po ito saakin? m-maiintindihan ko naman po kung sinabi niyo na agad saakin eh" Patuloy ang pag-iyak ni Zia kaya't inalo siya ni Don Gustavo.

"Papayag po akong kuhain niyo, pero kailangan ko pa rin pong bisitahin parati ang pamilya ko rito dad- Don Gustavo" ani Zia "Magmula ngayon daddy na ang tawag mo saakin Zia. Anak ikaw ang masusunod even how many days you want to stay here whenever you wanted to, I just want to take you home because I want to make it up to you, for sixteen years na hindi ako nagpaka tatay sa'yo, gusto kong bumawi. Kaya umuwi na tayo, Anak? hinihintay kana rin ng twinsister mo, she's very excited to see you, Anak."

End of Chapter- 2

don't forget to vote guys! ty for reading! 🫶🏻