Mafyanın Güneşi

62. Bölüm

Hepinize yeni bir bölümden daha merhaba

Nasılsınız iyisinizdir umarım 😇

Bende iyiyim

Yazım hatalarım olduysa şimdiden özür

Yorum yapıp oy vermeyi unutmayın

İyi okumalar

*******************************
1 hafta olmuştu Boran ' ın gelmesini umutla bekliyordum inanıyordum kurtaracaktı bizi bu bir haftada ruhen çökmüştüm sürekli ağlıyordum elim sürekli karnımın üstüne sarılıydı kızımı herkesten bu şekilde koruyorumuşum gibi hissediyordum

" Al bakalım yenge hanım karnını doyur sonra kocan bize kızmasın seni aç bıraktık " diye dedi adının Onur olduğunu öğrendiğim adam psikopat gibi davranıyordu yüzünde bir katilin gülüşü vardı ruh hali çok dengesizdi bu hali beni fazlası ile tedirgin ediyor ve korkutuyordu getirdiği yemeğe baktım ama yemedim o sırada içeri telaşla bir adam girdi

" Abi Boran yerimizi bulmuş " dedi heyecanla yerimde doğruldum sonunda bulmuştu bizi biliyordum geleceğini

" İYİ BOK YEMİŞ LAN BEN DEMEDİM Mİ SİZE İZİMİZİ KAYBETTİRİN " diye bağırdı dışarıdan bir kaç el silah sesi duyuldu onun Onur denilen adam hızla kafama silah dayamıştı korkuyla çığlık attım ve dışarı çıkardı beni sürükleyerek ormanın ortasında dizilmiş arabaları ve adamları gördüm

" YAKLAŞIRSAN KARIN ÖLÜR BORAN " dedi Onur bağırarak korkudan kalbim deli gibi çarpıyordu ağlamaya başlamıştı

" KARIMI BIRAK ONUR DERDİN BENİMLE KARIMLA DEĞİL " dedi Boran bağırarak

" BAŞIMA NE GELDİYSE SENİN YÜZÜNDEN OLDU SENİN YÜZÜNDEN İHLAYİ KAYBETTİM ŞİRKETİM BATTI KARIM BENİ TERK ETTI SENİN YÜZÜNDEN MUTSUZ OLDUM SENDE MUTLU OLAMAYACAKSIN " dedi Onur

"HEPSİNİ KENDİ ELİNLE YAPTIN ONUR KENDİ GÜNAHININ BEDELLERİNİ BAŞKASINA ÖDETEMEZSİN " diye bağırdı bir el silah sesi duyuldu karnımda hissettiğim acı ile yere düştüm o sırada arkadan bir silah sesi duyuldu Onur da vurulmuştu Boran avazı çıktığı kadar bağırarak yanıma geldi

" GÜNEŞ AÇ GÖZLERİNİ GÜNEŞ KAPATMA GÜZELIM GÖZLERİNİ " bilincim kapanıyordu Boran ' ın gözünden düşen yaşlar yanaklarıma değiyordu benimde gözümden bir damla yaş düştü zorlukla

"Kızım " dedim Boran beni arabaya taşımıştı son hızla hastaneye gidiyorduk Boran bilincimi açık tutmak hem ağlıyor hemde benimle konuşuyordu

" GÜNEŞIM YALVARIRIM TEPKİ VAR AÇ GÖZLERİNİ " son duyduğum cümle buydu derin bir uyku beni iyice içine çekmişti

Yazarın anlatımıyla

Hastaneye gelmişlerdi Boran son sesi ile bağırarak sedye istemişti hızlıca karısını sedyeye yatırdı Güneş ' in ellerini hiç bırakmadan o da hızlıca ameliyathanenin kapısına kadar geldi Ömer o sırada doktora Güneş ' in vurulduğunu ve hamile olduğunun bilgilerini verdi doktor ve hemşireler hemen ameliyata girdi Boran yere çökmüş ellerini başına koymuş hissiz bir şekilde gözünden akan yaşla ameliyathanenin kapısını izliyordu Ömer hemen yanına gitti ve sarıldı

" Abi bırakma kendini bak iyi olunca ikiside " dedi teselli vererek Boran ' ın telefon sesi duyuldu Beren arıyordu o da Güneş ' in annesi ile birlikteydi Selin ile birlikte onun yanındaydılar Ömer telefonu açtı

" Efendim Beren " dedi

" Ömer abi senmisin " dedi Beren

" Evet Beren şimdi sakin ol ve Selin ile Ahsen anneyi al konum atacağım hastaneye gelin Güneş vuruldu " Beren panikle ve korkuyla bağırmıştı