Çocukluk arkadaşım olan Burak ile oturuyordum. Sohbet ediyorduk. Bana sıkılmışlıklarını, içini kemiren sorunları anlatıyordu. Ben de dinliyordum. Arada kafa sallayarak onu onaylıyordum. Aniden Barış'ın bize doğru ilerlediğini gördüm. Gülüşü aniden soldu ve bana bakarken gözleri öfkeyle yanmaya başladı. Derin nefesler almaya başladığını görüyordum. İçimi bir korku kaplamıştı... Bize yaklaştı tam da önümüzde dikilmeye başladı. Elini omzuma koydu ve Burak'a dik dik bakmaya başladı. Burak doğrulup Barış'a gülümsedi. Bana bakarken göz kırptı ve hızla uzaklaştı. Ayağıya kalkıp Barış'tan uzaklaştım.
"Onunla önemli bir konuyu konuşuyorduk.. "
Alaycı ve oldukça soğuk sesiyle konuştu.
"Bu konu ne kadar önemli de... Sevgilinin maçını izlemeye gelmedin. Ha.. Yani ben bu muyum senin için? Değerim bu kadar mı? "
Sinirle yere bakmaya devam ediyordum, o ise öfkeyle elini saçlarından geçirip sesini yükseltti bana.
"Neden ben hep 2.plandayım senin için? "
Bağırmaya başladı.
"Niye beni önemsemediğini hissediyorum. Burak denen herif neden benden daha önemli? "
"Bana söz verdin, maçımı izleyeceğine söz verdin! "
Ona döndüm.
"Söz verdim ama işim vardı gelemedim! "
"Bu bir kez olsa sorun olmayacak zaten! O kafanda kim var bilmiyorum ama ben senin için değersiz bir serseriyim sadece. "
"Yani anlıyorum evet yoğun bir işin var ama bunu hep yapıyorsun! Özellikle söz verdiğin zaman ne kadar üzülüyorum biliyor musun? Bilmezsin. Hiçbir fikrin yok. Kalbimi ne kadar kırman hakkında hiçbir telafin yok. "
Kolumu çekiştirip beni kendisine bastırdı.
"Neden, bana değer vermediğini hissediyorum? Neden... "
Zorlukla yutkundum. Ondan uzaklaştım.
"Bilmiyorum! Tamam mı? "
"Bilmiyor musun? Siktir git o zaman! "
"Bana bağırma! "
"Bağırtma o zaman! "
Psikolojik sorunlarım başlamışken toxic bir ilişki yazmasam edemezdim. Uzun zamandır yoktummm iyi okumalar aşkklarim 💕😻💌
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I'm jealous | Barış Alper Yılmaz
FanfictionCan you stand someone protective and cold?