*1 hafta sonra*
"Barış, oğlum az sakin ol. Bu kadar sert abanma..."
Hocaya bakış atıp yerdeki suyu aldım. İçerken etrafa göz gezdirdim. Tabii ki, Ela'ya bakıyordum.
"Neyse, az dinlenin. Karnınızı doyurun 2 saat sonra tekrar gelin. Bakın, sakın ama sakın kaytarma yapmayı aklınızdan geçirmeyin. Bu önemli bir maç! "
Kerem, kafa sallayarak sahadan soyunma odasına ilerledi.
Saha boşalırken kendimi çimlere attım. Çimlere uzanırken minyon bir bedenin bana yaklaştığını gördüm. Ela'ydı.
Geldi ve kucağıma oturdu. Korkuyla irkildim.
"Yavaş kız... Ödüm koptu... "
"Oho... Sen daha uyanamadın mı? Bu saatlerde cin gibisin sen. "
"En azından her vakit kaşlarım çatık gezmiyorum! "
"Ne diyorsun kızım sen? Sami Tekinoğlu muyum ben? Allah Allah... "
Kahkaha atmaya başladı.
"Eee ama yine çattın! Sen tamamen Sami Tekinoğlusun. "
Uzun zaman sonra onunla aramızda geçen şakalaşmaya keyifle katıldım.
"O zaman neymiş? Bana bulaşma... Tenhada.. "
Parmağını dudağıma bastırıp beni susturdu.
"Sussana! Hoca şurada... "
Kucağımda oturan ve ellerini göğsümde gezdiren Ela'ya bakmaya başladım.
"Utanmadan kucağıma oturuyorsun ve hocadan mı çekiniyorsun? Ya sende... Benimle oynama be kızım. Aksiyon, heyecan seviyorsun sen."
"Çok biliyorsun sen... Al kaktım tamam mı? Oldu mu şimdi? "
Hafif bel büktüm ve bileğini yakalayıp onu tekrar kucağıma çektim.
"Aman... Ne kadar şımarık bir şeysin sen. "
Bana göz devirmesine kahkaha attım.
"Ne gülüyorsun ya? Komik bir şey mi yapıyorum? "
Bu bölümü iyi yazdım ki, diğer bölümleri toksik yazayım.. Muuuahhh 😽😽😽😽😍🙏🏿💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I'm jealous | Barış Alper Yılmaz
FanfictionCan you stand someone protective and cold?