Chapter 5

16 11 6
                                    

Marcus POV

        He smiled seeing Angela happy, he gave her Lavander Roses which means "Love at First Sight" that's true and chocolates based on Arden she loves chocolates even though we have some arguments he helped me to pursue his best friend but I cannot avoid getting jealous because of their closeness. Arden is also a man and Angela is attractive that every man can fall for her beauty.

     I'm not far from their  office that's why I saw what was happening and standing there staring at the beauty of my girl. I saw other employees laughing at Angela and I've noticed some arguments between them that's why I entered their office. I've acted like a boss in front of her not to be suspicious to the others. I've warned them and I hate when they oppress Angela. No one can harm her and hurt her as long as I'm here. I admired her because of her calmness in the situation.

     I saw hurt in her eyes when I snobbed her and I feel crashing my heart because it is needed for her  security and avoid gossip to spread.

   And the most painful part as a businessman/architect, I need to leave when its needed. I will miss her, I've commanded my guards to watch Angela while I'm still in London. I can't believe that I'm addicted to her in a short period of time. I have a lot of girls that I met, date and even one night stand but not of them became serious.

Angela's POV

    Lunch time na, aayain sana niya si Arden pero nawala na ito sa cubicle. Nagtataka siya di man lang siya inaya nito ngayon, parang nasaktan siya duon. Mayamaya ay may nag message sa kanya mula sa unknown number rin kanina. Nakalimutan niyang i-save yun.

From: +639**********

     Go to my office now

       Yun lang ang message nito, matapos siyang snob nito ngayon naman ay papapuntahin siya ng opisina. Di siya nagtanung kung bakit dumiretso nalang siya. Kumatok muna siya at nang marinig ang baritonong boses nito ay saka sya pumasok.

    Pagpasok niya nakita niyang nakaupo ito sa sofa at nakahain ang mga pagkain sa center table. Ngumiti ito ng makita siya, sinalubong siya nito ng halik sa pisngi. Sa simpleng halik palang nito ay tumataas na ang balahibo niya. Nilock nito ang pinto at iginaya siya nito na maupo sa sofa. Nahihiya pa siya dito lalo na at nasa opisina pa sila.

    "A-ang dami mo naman biniling pagkain", puna niya. Dadalawa lang kasi sila.

    "It's okay. I like to have lunch with you before I leave at 3 pm. Let's eat", aya nito tumango lang siya.

    Ito pa ang naghain sa kanya. Tinitignan niya lang ito, humahalimuyak din ang pabango nito.

     Tahimik silang kumakain, minsan ay napapatingin sila sa isa't-isa. Maasikaso ito, lalo tuloy nahuhulog ang loob niya.

    "Wa-wala bang makakakita sa tin dito?"tanung niya.

     "No worries and I don't have a problem if they see us", seryosong sagot nito. Di nalang siya nagsalita ulit, wala naman din siyang magagawa pag ito ang nagsalita.

     Nang matapos silang kumain. Nagkaruon sila ng cuddle time, nahihiya siya pero nakaramdam siya ng comfort kaya nag go with the flow nalang siya. Pinaliwanag nito lahat kung bakit di siya pinansin nito kanina na naintindihan na niya at napag usapan din nila bakit kailangan nitong umalis. Nalulungkot siya pero kailangan niyang magtiis dahil sa sinimulan nila. Mahigpit siyang niyakap nito at hinaplos-halos ang kanyang likod at braso. Yumakap din siya dito at inamoy ang leeg nito, malambing talaga siya takot lang din siyang pumasok sa relasyon.

     "If you don't stop doing that I cannot control myself", he said in husky voice. Agad siyang lumayo dito at nag init ang pisngi sa hiya. Ang bango kasi nito at ang sarap yakapin kaya di na niya makontrol ang sarili. Natawa ito sa reaksyon niya at hinawakan siya nito sa pagkabilang pisngi.

Let's Face Your Fear of Loving AgainWhere stories live. Discover now