My Spider-boy/Peter Parker

#2#

  Ben olanları idrak edemezken ve korkudan titrerken kendimi maskeli adamın kucağında buldum. Hem beni taşıyor hem de attığı ağlarla metal kollu adamın fırlattığı arabalardan kaçıyordu. Sonunda bir tırın arkasına saklandığımızda yavaş yavaş kendime geliyordum. Karşımdaki adam bana sesleniyor ve bir karşılık bekliyordu. Birden iki eliyle yanaklarımdan tuttu ve gözlerimin içine baktı.

"Sakin ol, sakin ol burdayım. Tamam mı? Sana bir şey olmayacak. Şimdi ben onunla savaşırken diğerlerinin yanına gitmen gerekiyor. Güvende olacaksın. Ben sana bir şey olmasına izin vermeyeceğim."

Sözleri bende farkındalık oluştururken hızlıca kafamı salladım ve insanlara doğru koşmaya başladım. O da hızlıca köprünün ortasına adamla savaşmaya gitti. Köprüden çıktığımda güç bela annemi buldum. Maskeli adama dönüp baktığımda yanında eski çağ büyücülerine benzer bir adam gördüm. Karşılaştığım her şey beni bir öncekinden daha fazla şaşırtıyordu. ben izlemeye devam ederken büyücü adamın  ellerinden çıkardığı ışınlarla üçü de ortadan kayboldu.

●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●

Yaşadıklarımı sindirmeye çalışırken yeni evimizde oturmuş haberleri izliyordum. O kadar yorgun bir haldeydim ki henüz kendi odama bile bakmamıştım. Adının örümcek adam olduğunu öğrendiğim kahramanımı haberlerde izlerken yaşadıklarım beynimde dönüp duruyordu. Saat oldukca geç olmuştu. Annemle babama iyi geceler dileyip kendi odama geçtim. Eski odamdan çok daha güzeldi ama uzun uzun inceleyecek halim yoktu. Direkt olarak gidip yatağıma uzandım. Yatakta sağa sola dönüp uyumaya çalışırken penceremin önünde bir ses duydum. Korkuyla yataktan doğrulup pencereme baktığımda kimseyi göremedim. Yaşadıklarımın etkisiyle olduğunu düşünüp geri yatacakken aynı sesi bir daha duymamla ayağa kalktım ve camımı açtım. Görmeyi beklediğim son şey duvarıma yapışmış bir örümcek adamdı.