KİM BU ASKER

BÖLÜM 24 ASKERİYE

- BURADA KALIYORSUN VE BITTİ İŞ TAMAM mı

Ben de

- Ha - YIR bitmedi daha Komutanım

Şu an şırnağa geleri 2 gün oluyordu ve ben 2 gündür göreve gidemiyordum neden! Gıcık Yavuz Efecik yüzünden

Yok neymiş elim daha yeni iyileşmişmiş yok daha neymiş daha yeni ameliyattan çıkmışım ve bu 2 günde 2 göreve gittiler.

Benden habersiz sırf ben gelmiyeyim diye herkesi uyarmış ve ben de şu an Yiğit komutandan öğrendim o da telefon konuşmasından gizlice.

Yiğit komutan beni tembihliyor ağızimda bir laf çıkmasın diye bende

- tamam komutanım emredersiniz

- hayret niye birden kabul ettin Asel

-  komutanım o zaman

- tamam tamam neyse

Dedi bende odadan çıktım yavuzcuğu aradım ilk çalışta açmadı 2. Çalışta açmadı 3. Çalışta açtı eğer açmasaydı bir de bunun için kavga ederdim

-  ALO ASEL BİR ŞEY Mİ OLDU

-  yok komutanım bir şey olmadıda bizim TİM nerede acabası sabahtan beri bahçeyi 4 kere turladım

Bakalım ne diyecekti yavuzcuk

- Görevdeyiz Asel

- acabası benim niye haberim yok

- niye haberin olsun o halinle gelmek için mi

Konuştuğu zaman silah sesleri gelmeye başladı

- kapatıyorum Asel

- KENDINE DİKKAT ET

Dedim ve o kapattı neyse o kadar da kızmamıştım sonuçta
bana Tim le birlikte tatildeyiz veya toplantıdayız da diyebilirdi. Her şeye iyi yönden bakalım bu benim bir
anımı hatırlattı lise 1 deyken 2. Dönem ilk matematik
sınavından 26 almıştım okulda hiç ağlamamıştım ama o
zamanlar tabii şehir içi otobusle yani bizimkiler ofis derler  ile eve gidiyordum ofiste her aklıma geldikçe gözlerim doluyor derdimi hiç kimseye anlatamama gibi bir sıkıntım vardı birde ben küçükken genelde herkes 1yok bilemedim 2 yaşında konuşmaya başlarken ben 5 yaşımda doğum günümde konuşmaya başlamıştım. İlk kelimem de Abi olmuştu abim olmadığına rağmen...
İşte o gün eve gözlerim dolu dolu gittim matematik sınavına o gün çalışmaya başladım ilerideki konularında hallettim bunu söylemem gerekirse hayatta her insanın dayanamadı biri olmalıdır benim hayatımda hiç arkadaşım olmadı ta ki bu TİM e gelene kadar tek bir küçükken arkadaşım olmuştu o da yavuzcuktu zaten onunlada ancak babalarımız görevde geldiği zaman konuşabiliyorduk sırf o matematik sınavından 26 aldım diye kimse beni teselli etmedi kimse... annem desen onun haberi yoktu...

İşte size demek istiyorum ki kıymet bilin şu an hepinizin arkadaşları elbette ki var kıymetlerini bilin. Beni teselli edecek kimsem yoktu olmadıda zaten beni o gün bir arkadaşım diyebilirdi ki " bak üzülme Asel bende 9 aldım"
Zaten sınıfın çoğu kalmıştı sınavda... işte biri size bu sözleri söyleyebiliyorsa o kişiye Değer verin hemde çook zaman sizi ondan ayırmadan arkadaşlarım az çok vardı ama guvenemiyordum hala birkaçtanesinin ismi aklımda
Medine Hayrunnisa Habibe Selma Ayşegül Filiz geri kalanı önemsizler listesindeydiler

Bakın yine durduk yere gözlerim doldu umarım çok yakın arkadaşlarım olmasalarda onlarında içlerinde bir kaç tanesi benim yanımda değeri çok  onların da çok güzel hayalleri vardı. Gerçekleştirebilmişlerdir...

Askeriyenin bahçesinde bir bankta oturmuş eskilerimi düşünüyordum.

Ta ki bir yeşil araba gelene dek.