Ganda mo

111 7 0
                                    

Alice pov.
Pumunta na ako sa kwarto ko para silipin ang bata kung gising na ba or hindi pa at para pakainin narin,pagkabukas ko ng pinto ay nagulat ako ng nagtago siya sa ilalim ng kumot kaya sinabi ko nalang na "Gising kana pala" para hindi ito matakot,pumunta ako sa maliit na lamesa para ilagay ang pagkain na dala ko,habang nakatalikod ako ay ramadam kong parang pinagmamasdan ako ng bata kaya humarap ako sakanya at nginitian ko.

"Okay ka na ba,bakit tinititigan moko?may dumi ba yung muka ko,or natatakot ka sakin?wag kang matakot sakin hindi naman kita sasaktan! *Saad ko habang papalapit sakanya,bigla naman siyang napailaing na parang nagising sa pagkatitig saakin.

"Okay lang po ako and hindi naman po ako natatakot sainyo.*saad nya na ngumungiti

"Akala ko natatakot ka sakin,Hindi kana ba nilalagnat?*saad ko sakanya habang hinipo ang kanyang leeg at noo kung mainit padin*

"Bakit naman po ako matatakot eh ang ganda nyo po hehe,and okay na po ako *bigla naman siyang nagulat ng hinawakan ko ang kanyang leeg at noo*

" Ay haha thank you Ikaw din ang ganda mong bata,mukang okay kana nga pero magpahinga ka muna dito dahil ang taas talaga ng lagnat mo kagabi*saad ko at kinuha ko na ang lugaw para ipakain sakanya*

Nika pov.
Natulala nalang ako ng bigla siyang lumapit saakin at tinanong kung bakit ko daw siya tinititigan at parang natatakot ako saknya.

"Bakit naman po ako matatakot sainyo eh ang ganda nyo po"*saad ko at nagulat ako ng bigla niyang hinawakan ang leeg ko at noo*

Fast forward

Habang pinapakain nya ako ng lugaw ay nagtatanong siya sakin

"Ano pala pangalan mo,and bakit ka nasa lansangan kagabi?*saad nya na nagaalala dahil Kitang kita ko sa mga mata nya*

" Ah eh...ako nga po pala ni nika,nasalansangan po ako dahil pinalayas po ako ng tita ko dahil aalis na po sya ng bansa and no choice po ako kundi maglakad sa lansangan.*saad ko saknya habang nakatingin sa lugaw*

"Asan na ba ang mga magulang mo at ikaw ay pinalayas ng tita mo?

"Hmm...wala na po ang mga magulang ko dahil sa accident and dahil nadin po yun sakin"

"Sorry...dapat Hindi nalang ako nagtanong nun"*saad nya habang hinahaplos niya ang aking buhok*

Biglang tumahimik ang paligid,kaya bigla akong napatingin sakanya at hindi ko namalayan na pinagmamasdan nya ang pagkain ko,kaya naisipan Kong magtanong.

"Hm...ano pong pangalan nyo?and bakit nyo po ako dinala dito sa bahay nyo?"

"Ay Hindi pa nga pala ako nagpapakilala,ako nga pala si Mayor Alice leal Guo Isa akong mayora Dito sa bamban and dinala kita Dito sa bahay dahil sa nangyarii kagabi nahimatay ka kasi sa harap ko dahil sa taas ng lagnat mo."

Nika: ah ganon po ba,ang ganda naman po ng pangalan nyo bagay na bagay po sainyo.

Alice: aww... Thank you kinikilig tuloy ako.

Nika:Hehe ang galing ko pala magpakilig.

Alice:ilang taon kana pala?

Nika: 14 na po ako,malapit na din po ako mag 15 sa next friday po,Ikaw po ilang taon kana po?

Alice:ah ako?...I'm 38 years old na.

Nika:38 po!?*saad ko dahil nagulat ako*

Alice: hm...yes bakit hahah,bakit parang nagulat ka hindi ba ako mukang 38?

Nika: Hindi po kayo mukang 38,mukang 20 ka palang po!

Alice: Sabi nga din nila

Nika: tapos napo ako kumain,aalis na po ako maraming salamat po sa pagaalaga

"Bago pa ako tumayo ay nagsalita si mayor Alice"

Alice: wait....saan ka pupunta

Nika: hmm...Hindi ko rin po alam,kung saan po siguro ako napadpad

"Hinawakan nya ako sa kamay at pinaupo ulit sa kama"

Alice: wag kanang umalis,Sabi mo nga diba wala na yung tita mo dahil pumunta ng ibang bansa

Nika: opo! wait bakit ayaw nyo po ako paalisin?

Alice: Sa totoo lang gusto ko talaga ng may inaalagaan akong bata dito sa bahay.

Nika:wla po ba kayong anak?

Alice: wala,paano ako magkakaanak eh Wala naman akong asawa*saad niya habang natatawa*

Nikas: eh?akala ko po sa anak nyo tong kwarto na to!

Alice: ah hindi,akin tong kwarto na to*saad nya habang pinipigilan tumawa*

Nika: inyo po ito!*nagulat*

Alice: Yes this is my room

Nika: bakit kulay pink hehe!

Alice: fav color ko kasi ang pink

Nika: wow ang ganda po ng room nyo,sama din po tayo ng fav color

Alice: so may balak ka pa bang umalis?

Nikas: pero isa po kayong Mayor lagi po kayong busy and makakadagdag lang po ako sa isipin nyo*nahihiya kong sabi

Alice: okay lang sakin yun ako naman yung may gusto,pero kung ayaw mo talaga sige it's your choice*habang nakatingin sakin na malunkot at naka busangot*

Nika: luh ma'am wag nyo po akong tingnan ng ganyan weekness ko po yang mukang ganyan!

Alice: eh Ikaw kasi gusto mo umalis

Nika: ma'am para ka naman pong bata na iiwan ng magulang hehe*saad ko habang nagpipigil tumawa*

Alice: baka gusto mong umiyak pa ako dito!

Nika: luh si ma'am,wag po weekness ko po yun

Alice: wag kana umalis para hindi ako umiyak

Nika: seryoso po kayo?iiyak po kayo pag umalis ako?

Alice: muka ba akong nagbibiro*saad nya habang seryoso ang muka*

Nika: pero ma'am Alice dagdag lang po ako sa problema nyo

Alice: gusto ko nga ng may inaalagaan ako yung parang anak ko,kaya gusto Kitang magstay Dito

Nika: anak po? Bakit Hindi po ba kayo mag asaw para magkaroon po kayo ng anak

Alice: Hindi ko rin alam parang wla sa isip ko kasi yan haha

Nika: ayaw nyo po magasawa pero gusto nyo po magkakaanak

Alice: Oo,pwede naman magapon

Nika: may point karin naman po

Alice: aalis ka pa ba?*saad nya habang nakabusangot nanaman ang muka*

Nika: Hindi ko po alam,baka kasi umiyak po talaga kayo

Alice: iiyak talaga ako kapag umalis ka

Nika: haytss ma'am yung weekness ko alam nyo na

Alice: wag kana kasi umalis dito kana tumira sakin,aalgaan naman kita at ituturing kitang parang anak ko.

Nika: hm.... Sige na nga po wla narin naman po akong choice and wala naman po akong mapupuntahan nilabas nyo narin naman po yung weekness ko.

Alice:yeheyy!!

"Nagulat ako nang bigla nya akong yakapin na hindi ko na nararanasan simula nung nawala ang mga magulang ko"

A/N: bitinin ko ulit kayo nahihilo ako na ako,sana matuwa kayo sa story ko,maghintay lang kayo may aawayin pa tayo,pla vote and I hope you like my story

Love For Both Of You(wag mong Seryosohin😭👊)Where stories live. Discover now