Watty Yapay Zekalarıyla TADC-Katılımlı Kitap- -BİTTİ-

Bölüm 6: Peluş Azula

Kamos etraf sarsılıp sallanırken Azula' nın odasının kapısını tıkattı. "İçeri saklandığını biliyorum Azula! O küçük odanda en fazla ne yapabilirsin ki? ÇIK DIŞARI! Sadece konuşacağım."  İçeriden bazı sesler geliyordu ama kapı açılmadı. "Sinirlenmeye başlıyorum Azula. Hadi LÜTFEN aç şu kapıyı." Güçlü bir ses çıktığında kapı yine açılmadı. "AÇ ŞU *SANSÜR* KAPISINI SENİ KÜÇÜK *SANSÜR*!"

Lola korku korka Kamos' a yaklaştı, kameraya çekmeye mecburen devam ediyordu. "Patron acaba biraz sakin mi olsan-" dedi.

Kamos ise bastonunu aldı ve kapıya sapladı. Bastonla beraber kapıyı çektiğinde bastonun dış katmanı kırılmış ve içindeki keskin kılıç ortaya çıkmıştı. Lola korkarak geri sıçradı. Bu kılıç kodları yok eden bir dijital silahtı!

"Bir köpek olmak istemiyorsan kapa çeneni." dedi Kamos ve kapısı sökülmüş odaya ilerledi.

Odanın yatağın yaslı olduğu duvarı komple duvara yapıştırılmış kağıtlar, birbirine bağlanan kırmızı ipler ve fotoğraflarla doluydu. "Sanırsan terör şebekesini keşfedecek." dedi Kamos ve güldü. "Zaten sen şirkette bile çalışmıyordun ki Akay." dedi ve odanın duvarında açılmış tünel girişine baktı. Azula' nın geçebileceği boyuttaydı. Yere atılan Kamos' un resmine bakılırsa Azula deliği kapatmak için bu resmi kullanmıştı. 

Kamos yerden resmi aldı. Azula ve onun resmiydi, Azula' çizmişti. Arkasında "Tanrı ve Küçük Peluş" yazıyordu.

" Artık zihnimdeki duvarlar yok ve sizin erişim bilgilerinize ulaşabiliyorum..."  Sarı gözlerinden kodalar geçmeye başladı. Gözlerini kırptığında tünele kılıcını uyattı ve kendi ayakta geçebileceği bir boşluğa çevirmek üzere kodları değiştirdi. 

"Tam Adın Akay Bulut. 18 yaşında girdiğin Polis Meslek Yüksek Okulu'ndan 20 yaşında mezun oldun. 22 yaşındayken bu firmayı ve sırra kadem basıp kaybolan çalışanları araştırmaya başladın. Şirkete gizlice girdin ve şirket elemanları seni yakalayacağı sırada o sanal gerçeklik gözlüğünü kafana takarak buraya geldin. Ama bilmediğin şey bilgilerinin silineceğiydi." dedi Kamos artık tünelin ucundan koşan Azula' yı görüyordu. "Anlaşılan oldukça yaklaştın. Mesleğindeki alışkanlıklarını kaybetmemişsin, aferin."

Azula tünelin ulaştığı aydınlıktan aşağı atladı. Kamos kendini hızlandırarak hemen uca ışınlandı. Aşağıya sarkan kumaş bezlerden oluşan bir ipti bu. Azula hızlıca aşağı kayarken Kamos da aşağı atladı. Ayakları yere değdiğinde tek bir çizik almamak bir yana  yerin şiddetle çatlamasına sebep olmuştu. Azula sahneye doğru koşarken diğer herkes de orada toplanmışlardı. Kamos onlara doğru ilerledi. Kılıcını çektiğinde Nari hemen diğerlerinin önüne geçti. O kılıcın ne olduğunu çok iyi biliyordu!

"Patron Kamos! O kılıçla ne yapıyorsun?" dedi hem kızmış hem de korkmuş bir şekilde.

"Yapay zekalar için uyku vakti." dedi Kamos ve Nari' nin arkasına ışınlandı, Nari ona döndüğünde kılıcını karnına sapladı ve ardından birden geri çekti. Nari glitchli kan kusarken kodlarına ayrılmaya başlamıştı. Diğer herkesin gözü önünde kayboldu. "Bu insanlar arasında bir mücadele."

Diğerleri hemen korkuyla geri çekilmeye başlamışlardı. Kamos elindeki kılıcı sallarken göz ucuyla havada ona yaklaşan Lola'yı gördü. Geri döndü ve kılıcı ona doğru fırlattı. Kılıç gölgeli kediyi delip geçti ve ardından yine Kamos' un havaya kaldırdığı eline geldi. "Kedilerden nefret ederim. Köpek insanıyımdır" dedi gülümseyerek.

Zaten sivri gülümsemesi yeterince korkutucu değilmiş gibi şimdi parçalamış yüzüyle gülümsüyordu. Bu ekstra mide bulandırıcıydı.

"Kamos! Dur artık!" dedi Cameron öne çıkarak. "Ne yapıyorsun sen, çıldırdın mı!?"