Sillage|Texting

0.2

Yeni bir aşk yeni bir iş
Yine gülecek bir neden lazım.'

&&&

Arkadaşlar bugünü tarihe yazın. Ölüm fermanım tam olarak bugün yazılıcak çünkü. Okulun bahçesine girmem için sadece küçük bir adım var ama o adımı atmaya ben de şey yok. Anladınız işte şey.

"Asena hadi artık girebilir miyiz okula. Yemiyecek çocuk seni."

"Esma valla bayılır kalırım ortaya. Bekle kendime gelmem lazım."

"Ay ben giriyorum Asena. Bekleyemem valla seni on saat."

Esma'nın okulun bahçesinde hızlı adımlarla gittiğini görmemle kendime geldim. Ya alt tarafı ne olabilirdi ki? Çantamdan destek alıp Esma'nın peşinden merdivenlere adımlamaya başladım. Gözüm merdivenler dışında her yere bakıyordu şuan da.

"Biraz daha önüne bakmazsan tepetaklak gidiceksin şimdi Asena." alışık olduğum bir sesle yan tarafıma baktım.

"Sana da günaydın Kaan." bir anda ortaya çıkması hiç iyi olmamıştı.

"Günaydın. Niye öyle çevreye bakıyorsun? Birini mi arıyor gözlerin?"

"Yaa aynen platonik aşkımı arıyordum. İşim gücüm yok çünkü."

"Tamam şaka yaptım ne bu gerginlik." biraz fazla çıkıştığımı anlayıp önüme baktım.

Gözüm hala merdiven tarafına bakmamak için yoğun bir savaş veriyordu. Çok az bir mesafe kalmıştı ve Esma sanki depar atmış gibi merdivenlerin başında beni bekliyordu.

"Pardon Kaan ya sınavlar falan geliyor ya benim dönemsel gerginlik zamanım geldi. Patlıyorum herkese."

Ay arkadaşlar merdivenlerin oraya geldim hayırlısı olsun. Kendi düşen ağlamazmış. Anlık cesaretle merdivenlerin başında birileri var mı diye baktım

Tam olarak benim tarafımda tek başına merdivenlerin başında yaslanmış telefona bakan tek bir kişi vardı. 12lerden Barlas.

O değildir ya diyerek tekrar Kaan ile merdivenleri çıkmaya başladık. İçimi rahatlatmam iki dakika sürmeden ecelimin geldiğini hatırlatan ses kendini duyurdu bile.

"Asena bakar mısın biraz?"

Gözlerim yan tarafa yavaşça dönüp içimden bütün bildiğim duaları okuyordum.

"Kaan sen geç Esma ile ben birazdan gelicem."

"Önemli bir şey mi var? Barlas neden konuşmak istiyor seninle?"

"Ben dün akşam yardım istedim de ondan matematik için. Sayısalcı ya yardımcı olabilir diye düşündüm onu konuşmak için."

"Anladım. Tamam içerdeyiz biz."

İçimden hala bildiğim duaları okurken Barlas'ın yanına adımlamaya başladım. Başlamak demeyelim çünkü iki adım vardı aramızda.

Karşı karşıya gelip yüzüne baktım. İçimden hala bildiğim duaları okuduğumu biliyor muydunuz?

"Eee konuşucak mısın artık?"

"Küçüklükten beri Kur'an Kursuna gitmem benim suçum değil biraz beklersen dualarımı bitiriceğim."

"Ne?" o şen bir kahkaha atarken ben amin yapmakla meşguldüm.

"İnsan yemiyorum biliyorsun değil mi?"

"Çok emin olamadım yemediğin hakkında kusura bakma."

"Eee demen gereken bir şeyler olduğunu söylüyordun dün akşam. Dinliyorum."

"He sen onu diyorsun?" neyi dicekti Asena sence? Akşamdan beri neden uyuyamıyorsan o konu hakkında konuşucak tabiki de.

"Ay Barlas ben valla özür dilerim ya. Ben biraz fazla trip atarım tamam mı? Dün akşam da Esmaya trip atıp o anlık sinirle Esma'nın numarasını silmeme denk geldi. Ben de ki de nasıl güvense olmayan B12me güvenip aklımdan numarasını yazdım Esma'nın meğersem senmişsin. Biraz o anın gazıyla gaza gelmiş bulunup saçmalamış olabilirim ama yani sende de hata var. İnsan en başta görüldü attığında yazar dimi 'ben değilim' diye."

"He en başta yazan sen, küfür eden de sen ama hatalı olan ben öyle mi?"

"Diyorum ya yanlış ana denk geldi o küfür. Öyle küfür eden bir insanda değilim yanlış anlama." Sadece sinirli ve stres olduğumda küfür ederim Barlas o da sana denk geldi ne yapalım yani?

"Senin kafada sorun var derlerdi de inanmazdım. Ama var galiba."

"Ayıp ama ya."

"Tamam tamam tatlıya bağladık. Bu zamana kadar konuşmayıp ilk konuşmanın böyle olmasını hiç düşünmezdim ama olacağı varmış. Bir şeye ihtiyacın olursa yazarsın. Ama önce engelimi kaldırman lazım doğru."

"Bunu durmadan yüzüme vurucaksın değil mi?" yüzünde bir sırıtış belirdi ve bu sırıtış tam anlamıyla bir piç gülüşüydü.

"Yaparız öyle ufak tefek şakalar. Abartmaya gerek yok canım."

"Ortada sorun kalmadığına göre rezilliğimi alıp gidiyorum ben. Görüşmemek üzere."

"Deme öyle ya daha önümüz de uzun bir iki ay var illa ki görüşücez."

"Rast gelmemeye çalışalım mümkünse." hızlıca el sallayıp önden hızlı hızlı sınıfıma çıktım. Rezilliğin daniskasıydı evet ama abartılıcak aman aman bir şey de yoktu. Çok normal karşılamıştı. Paşama bak sanki her gün böyle mesajlar alıyor.

Şöyle bir düşününce her gün mesajlar aldığı doğru olabilirdi ama böyle mesajlar aldığı söylenemezdi. Ne kızlar yazıyordur bu çocuğa da he.

Kafamda ki düşüncelerle sınıfa girdim. Cam kenarında oturan daha doğrusu daha ders bile başlamadan kafasını sıraya gömmüş uyuyan arkadaşımın yanına gittim.

"Esma kalk felfenayım şuan da." Esma sadece kendini yana çekerek geçmem için yer açtı.

"Öğle arası anlat tamam mı? Şuan uyku alemine girdim bile." görmese de kafamla onayladım. Zaten benim de anlatmak için mecalim yoktu. Bütün gece uyumamış bugün için ne olabilir diye düşünmüştüm. Çok da bir şey olmamıştı boş yere evham yapmıştım galiba.

Sınıfta kim var kim yok diye bakmak için etrafa bakarken kapının önünden geçen Barlas'ı gördüm. Sınıfın içine bakarak geçiyordu ve göz göze gelmiştik

Hiç gözlerimiz denk gelmemiş gibi kafamı sıraya koyup dersin başlamasını bekledim. Ne beklemesi be yattım uyudum.

&&&

Asena'nın gerginlik aynı ben😁😁