(Harry Potter)De afterlife, Moony in gevaar

hoofdstuk 2

Pov: Sirius
Afterlife

Ik ben vandaag al precies twee jaar dood. Ik weet nog hoe groot de schok was toen ik hier aankwam en James me vertelde wat er was gebeurd. Ik weet nog hoe erg ik het vond dat ik Harry moest achterlaten. Helemaal alleen. Zonder familie. Of nou ja, dan behalve die nare dreuzels waar hij is opgegroeid.

Ik word er altijd verdrietig van, als ik denk aan de manier hoe Harry reageerde toen ik hem verliet. Maar ik wil vandaag niet mijn verdrietige gezicht opzetten, nee ik wil vandaag blij zijn. Ik wil blij zijn omdat ik vandaag Remus waarschijnlijk terug ga zien! Ik heb hem namelijk zien doodgaan, en ik heb berekend (want ik ben heel slim natuurlijk) dat hij hier vandaag aan hoort te komen!

Ik ga straks met James slingers ophangen, om natuurlijk te vieren dat hij aan is gekomen. Ook wil ik nog een taart bakken, maar dan wel met Lily want de vorige keer dat ik met James een taart bakte, eindigde het in een food-fight. Niet dat ik dat erg vond, ik hou van food-fights, alleen vanaf die tijd heeft Lily het ons verboden om ooit samen te koken of te bakken.

Ik loop naar het huis van James en Lily en klop aan. Als na twee seconden nog steeds niemand open doet, besluit ik gwn maar naar binnen te wandelen. Tot grote schrik van James, die net de deur voor me open wilde doen. ' Sirius! Waarom blijf je dat ook altijd doen?? Heb nou eens meer geduld dan een seconde!!' roept hij verontwaardigd. 'Nou, James ik heb net toevallig wel echt twee seconden gewacht, dus ik begrijp niet waarom je zo aan het zeuren bent,' zeg ik terwijl ik mijn glimlach probeer te verbergen.

' Uhh kom maar binnen, denk ik,' zegt James twijfelend, maar wel met nog een boze blik op zijn gezicht. Dat had hij ook niet kunnen zeggen, want ik was toch al doorgelopen. Nadat ik Lily heb gegroet en perongeluk de koffie kan op de grond heb gegooid, vertel ik James waarvoor ik eig was gekomen.

Na een half uur hangen alle slingers en vertel ik tegen hem dat hij maar op de uitkijk moet gaan staan, voor als Remus er ineens is. Ik zeg ook dat als Remus aan komt, hij hem even bezig moet houden, totdat Lily en ik klaar zijn met de taart.

Lily en ik beginnen met de taart en ik heb geen idee wat ik moet doen(dat heb ik eig best vaak, het is zooo saai hier). Lily zet me al snel aan de bak met het kneden van het deeg. 'Uhg daar heb ik geen zin in, dan krijg ik weer helemaal vieze handen!' Roep ik verontwaardigd. Maar als ik haar strenge blik zie, weet ik wat me te doen staat en ga ik zonder zeuren aan de slag.

' Zo het beslag is klaar, nu moet het alleen nog maar in de oven,' zegt Lily opgelucht, alsof ze blij is dat ze eindelijk klaar is met die taart. ' In de oven!?' Roep ik uit, ' Maar ik heb honger! En jij bent toch niet voor niets een heksje geworden? Of niet dan?' Lily trekt een wenkbrauw op en zegt: ' En jij staat toch naast een fruitmand? Of niet dan?' Hoe dan? Hoe weet ze me altijd terug te pakken? En altijd met mijn eigen woorden. Ik ben het eig helemaal zat, maar op de een of andere manier ben ik een soort van bang voor haar geworden, sinds we hier zijn, sinds ik dood ben. Ik pak een banaan en loop het kleine huisje van James en Lily uit.

Ik besluit een blokje om te lopen. Misschien nog langs mijn huis, gwn om wat extra dingen voor Remus te halen. Een blokje om lopen, dat doe ik eigenlijk nooit. Ik ben vaak gwn de meest random dingen met James en Lily aan het doen. Als ik de voordeur bij mij thuis open doe, besef ik me dat we een heel belangrijk iemand zijn vergeten voor ons feestje: Nymphedora Tops

Hai allemaal,

Weer een saai hoofdstuk, sorry! Maar ik ga proberen het wat leuker te maken, beloofd. Dit hoofdstuk was vanuit de ogen van Sirius, en vorig hoofdstuk was vanuit Remus' pov, dus het enige waar ik aan kan denken is: WOLFSTARRRR (duhh). Ik vind wolfstar echt geweldig gewoon!!

Als je ergens spelfouten ziet, of je hebt inspiratie voor me, laat het weten natuurlijk!

- Agness