-ცურვა იცი? -ერეკლე ლუკას ეკიᲗხება.
-სამწუხაროდ არა.
-ᲩემᲗან ერᲗად Შემოხვალ? -ერეკლე კიᲗხულობს და ლუკასკენ ხელს იᲨვერს.
-ამმ არ ვიცი.. მეᲨინია.
-მე ᲨენᲗან ვარ წამოდი.
ლუკას ხელს კიდებს და ნელა Შენის სიᲦრმეᲨი.. ლუკა Ღრმად სუნᲗქვას იწყებს ეს კი ერეკლეს ᲨეᲨინებასაც იწვევს.
-კარგად ხარ?
-კი კი უბრალოდ დიდი ხანია არ ვყოფილვარ სიᲦრმეᲨი და წყალი ცოტა ცივიცაა-ამბობს ლუკა და ორივე ხელით მაგრად ეᲭიდება ბიᲭს.
-Თუ გინდა გავიდეᲗ.
-არა მივეᲩვევი-ამბობს ლუკა და ნელ-ნელა წყალᲨი Ჩადის.
-მისი ᲩავყვინᲗოᲗ-ამბობს ერეკლე და ბიᲭᲗან ერᲗად წყალქვეᲨ Ჩადის.
ორივეს გახელილი აქვს Თვალები.. ლუკა ერეკლეს კისერზე ეხვევა და ფეხებს წელზე ხვევს უნდა, რომ აკოცებს მაგრამ ვერ ბედავს ბოლოს კი მაინც იწევს მის ტუჩებთან და პატარა კოცნას უტოვებს.
ერეკლე მაშინვე რეაგირებს წყიდან ყვინთავს და მასზე მოხვეულ ბიჭს ხარბად ასკდება ტუჩებზე იქამდე კოცნიან ერთმანეთს სანამ სუნთქვა არ შეეკვრებათ.
-პატარავ ვიცი რომ ზღვაში ვართ მაგრამ ახლა ძალიან მჭირდები-ამბობს ცოტა უფრო ღრმად შედის წყალში და მის ასოს ანთავისუფლებს.
-კი მაგრამ აქ როფორ?-დაბნეუოი კითხულობს ლუკა ვერც იაზრებს როდის უწევს შორტს და მასში უთქმელად შედის-ვაიიჰ ტრაკი აჰჰ
ერეკლე ბიჭის კისერში ყოფს თავს და კოცნების დატოვებას იწყებ შემდეგ კი ტუჩებს უბრუნდება.
-აჰჰ მჰჰ.
ერეკლე ბოლო ძლიერ ბიძგს აკეთებს და ლუკაში ათავებს მისგან გამოდის და შორტს იწევს და ლუკასაც უწევს.
ლუკა სუნთქვის დარეგულირებას ცდილობს ერეკლეს მხარზე თავს დებს და იტრუნება.
