Sessizlik

7 0 1
                                    

Bir salı gecesiydi. Her şey önceki gün film gecesi yapma planıyla başlamıştı.

Sanırım bunları baştan anlatmalıyım...

Pazartesi saat 13.45
Arkadaşımla beraber film gecesi yapma fikri gelmişti aklımıza eğlenceli olur diye düşünmüştük. Ama hiç öyle değildi.

Planlarken her şey güzel gidiyordu. Korku filmi izlemeye karar vermiştik.

Salı saat 00.00
Evet işte o gün gelmişti. Başladık izlemeye daha sonra birden bir şimşek sesiyle irkildik. Dışarı baktığımızda çok şiddetli bir yağmur vardı.

Haliyle elektrik kesildi ve film yarım kaldı. Daha sonra odayı aydınlatmak için mum yakmaya karar verdik. Ancak bir sorunumuz vardı. Evde mum yoktu. Dışarı çıktık ve markete gittik.

Markete giderken sokakta hiç bir ses yoktu. Araba sesi bile... Neyse sonunda markete geldik. Marketin jeneratörünü çalıştırılmış ve sanki tüm her yeri marketin ışığı aydınlatıyordu. Markete girerken meydandaki ekranı gördük. Ekranda sıcak gelişme haberi vardı. Haberde söylenene göre bir seri katil bu taraflarda dolaşıyordu. Arkadaşım dedi ki "Aynen kesin öyledir bu hükümetin bir yalanı...yine." Ben de aslında mantıklı olduğunu düşündüm. Daha sonra bir evden çığlık sesiyle meydandaki sessizlik bozuldu. En azından bir anlık...

Markete girdik ve kimse yoktu. Ama kimse yokken dükkan neden açık? Neyse madem kimse yok eve geri dönmeye karar verdik. Evde boş boş oturduk.

Salı saat 01.00
Gece arkadaşım derin bir uykuya dalmışken ben hala odanın bomboş olan duvarında adeta gözlerim gibi boşluktaydım. Dalmış halde hiç bir duygu hissetmezken bir patırtı sesiyle birden irkildim ve ruhumun bedenimde olmayıp daha yeni geldiğini hissettim. Bu durumu çok sorgulamadım. Oturduğum yerden kalkınca bacaklarımın ağrıdığını farketmem de çok geç olmadı. Biraz sonra gelen o patırtı sesi bir daha geldi ve onun üst kattan geldiğini anladım. Daha 1 dakika bile geçmeden imdat yardım edin diye bir ses duydum sonra meydanda gördüğümüz haber aklıma geldi. Acaba bu gerçek olabilir miydi?

Salı saat 02.00
Zaman ne hızlı geçti anlamadım. Arkadaşımı dürtmek üzere yanına yöneldim. Sonrasında onu biraz salladım ve uyandırmayı başardım. Daha sonra "Noldu niye kaldırdın?" dedi. Bense "Galiba duyduğumuz haber gerçekti." dedim ve olayı anlattım. Çok fazla umursamadan "Ben evime gidiyorum artık geç oldu." dedi. Biraz korkmaya başladım. Çünkü artık yalnızdım.

Salı 02.45
Onun gitmesiyle ağartmandan benim oturduğum daireye doğru gelen bir ayak sesinin olduğunu fark ettim. Tak... tak.... tak.... tak.... Ses birden kesildi ve yerini başka bir sese bıraktı. Bu ses kapı zorlama sesiydi. Bunun olduğunu fark eder etmez hemen oturduğum kanepenin arkasına mutfaktan hızlıca bir bıçak alıp saklandım. Tabi bunları yaparken sessiz olmaya çalıştım. İşin garip tarafı ise hala o sesten başka bi ses yoktu. Ta ki sesi gıcırtılı bir kapı sesi alıncaya kadar... Bu ses gittikten sonra bir daha ses duymadım. Seri katilin geldiğini anlamıştım. Diğer adıyla ecelim... Evde yokmuşum gibi davrandım ve işe de yaradı. Oh be sonunda gitti.

Salı 09.00
Sabaha kadar orda uyuduğumu fark ettim. Ancak bıçakla koluma yanlışlıkla bir çizik atmışım. Neyse en azından hala yaşıyorum. Yağmur dinmişti ancak her yer halen ıslaktı. Televizyonu açtım ve haberlere baktım. O gece bir sürü insan ölmüş. Ve isimleri verildiğinde birden ağlamaya başladım. Çünkü o isimlerin arasında arkadaşım da vardı. Hey bir saniue o da neydi. Haberlerde verilen isimlerde benim ismim de yazılıydı. İyi de bu nasıl olur.

Baktım ve birden kanepenin üstünde cesedimi gördüm. İyi de katil evimden zaten çıkmıştı. Düşünürken cesedin kanepenin üzerinde olduğunu hatırladım. Belki de korkudan ölmüşümdür. Ancak boynumda bir yarık vardı bunu da bıçaktan başka bir şey yapamazdı ve aklıma geldi katil benim ölmediğimi düşünüp bir daha bıçaklamıştı. Ve birden uyandım...

Pazartesi 10.00
Bugün çok güzel bir gün neyse hemen hazırlanıp okula gitmeliyim. Okulda arkadaşımla beraber film gecesi yapmaya karar verdik. Ama birden gördüğüm kabus aklıma geldi. Sonra bunu yapmaktan vazgeçtim. Birden bire bembeyaz bir yere geldim. Karşımda siyah bir silüet beliriverdi. Dedi ki Sen bu döngüden kurtulmayı başardın ŞİMDİ SENİN ECELİN BENİM!

SessizlikHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin