Bana ilk telefon alındığında çok mutlu olmuştum hep bunu istemiştim, o günün gecesi telefonumla uyumuştum ve sabah kalkar kalkmaz telefonuma bakmıştım, bir mesaj vardı. Şöyle yazıyordu "Telefon hayırlı olsun acaba ben kimim?" o an yazan kişinin Can olduğunu anlamıştım başka kim yazacaktı bana.
Fakat şimdi öyle değildi şimdi telefonuma gelen mesajda "Bu oyunu oynamak zorundasın prenses acaba ben kimim?" yazıyordu. Bu mesaj sadece banamı gelmişti veya arkadaşlarıma da gelmiş miydi ya da aileme. Kafam çok karışmıştı ne yapmam gerektiğini bilmiyordum birine söylemeli miydim derken 1 mesaj daha geldi bu sefer kimseye söylememem gerektiği yazıyordu ve eğer birine söylersem en büyük sırrımı okula yayacağı yazıyordu. O an kafama dank etti, ben en büyük sırlarımı ya Can'a söylüyordum ya da ağabeyime yani Berk' e anlatırdım o yüzden karşımdaki kişiye yazmaya başladım.
"Can sen misin? eğer sen isen hiç komik değil"
"Hayır prenses ama sen beni bulmak yerine görevleri tamamlasan iyi olur"
"Görev derken?"
"Kural 1 kimseye anlatmak yok sadece 1 kişiye o da Emre olacak ve görev 1 ise Emreyle samimi olmak. "
Tabii ki Emreyle yakın olmam tüm sırlarımı okula anlatırım daha iyi olurdu ama ya bu kişi Emre ise. Başka hiç bir şey yazmadan yatıp uyudum.
*
Sabah sınıfa en erken ben gitmiştim benden hemen sonra Emre geldi ve onunla rahatça konuşabilirdim, aslında anlatmak zorunda değildim ama kendimi zorundaymışım gibi hissettim ve hemen ona mesajları gösterdim. "Yenilen Güzel acaba 1. görevi yapacak mısınız?" tabi ki direk bunu soracağını anlamam gerekirdi "Saçmalama istersen daha önemli şeyler var şuan tek sorun omu sence bu kişi sen misin?" artık dayanamayıp sormuştum çünkü bu tanınmaz kişinin kim olduğunu öğrenip boğazlamam lazımdı "Şimdide sen saçmalama istersen ben sana neden böyle bir şey yapayım, işim gücüm yok sana bir oyun hazırlayacağım." bu kadar sert tepki vermesini beklememiştim ama haklıydı bu büyük bir suçlamaydı ama başka kim olabilirdi ki "Belki de bu kişi senin sırrını bilmiyordur senin gözünü korkutmaya çalışmıştır , bence şimdi engelle küçük bir sırrın yayılırsa emin oluruz." ilk defa Emre den güzel bir fikir almıştım, iyi bir plan olduğunu düşündüğüm için o kişiyi engelledim. Artık sınıfa bir çok kişi gelmeye başlamıştı, matematik hocası da gelince derse başlamıştık . Ders boyu hiç bir şey dinlememiştim olacaklardan korkuyordum ve o kişinin kim olduğunu düşünüyordum, artık stresten karnım ağrımaya başlamıştı ve bunu kullanarak eve gidebilirdim. Hocadan izin alıp müdür yardımcısının yanına gitmiştim çıkış yapmak istediğimi söyleyip sınıfa geri gitmiştim eşyalarımı toplayıp sınıftan çıkmıştım daha ilk dersten çıktığım için hocalar biraz kızmıştı ama yine de bir şey diyemezler sonuçta karnım ağrıyor. Çıkış kapısını açarken arkamdan Emre seslenmişti o da ailesiyle bir yere gideceğini söyleyerek çıkmıştı ikimizde ortada kalmıştık ben eve gidemezdim annem kızardı o ise gidebileceğini söylemişti ama yanımda durmayı tercih etmişti.
"Bana bak Emre bu olayı sana anlattım diye yakın olmadık uyarıyım."
"1. kuralı unuttun sanırım Yenilen Güzel."
"Sende o kişiyi engellediğimi unuttun sanırım Bonus Kafa."
"Bana Bonus Kafa demezsen daha iyi olur."
"Peki peşimden gelmeye devam mı edeceksin?"
"Bir şey konuşmak istiyorum."
"Tabii"
