Sen Gidiyorsun#Wattys2015

Zor günler

Multimedya Uğur
Defnenin Ağzından
Nihalin kaçırılmasından sonra hiçbirimiz üniversiteye gitmemeye başladık... Yemin ederim devamsızlıktan Üniversite'den atılacaz... Biz bu üniversiteyi kazanmak için dişimizi tırnağımıza takıp didinerek kazandık!... Üniversitemizin böyle sonuçlanmamalı!... Siz bana bakmayın... Böyle konuşuyorum ama hiçbirimizin umrunda bile değil Üniversite'den atılmamız... Nihal aramızda olmadıkça hiçbir şeyin TADI tuzu yok sanki... Ailesi ararsa ne yapacağız?, ne söyleyeceğiz? Gerçekten bilmiyoruz!... Zaten ne söyleye bilirdik ki?... İşe yaramazlarsa tekiydik biz!... Bir kıza bile sahip çıkamadık!... Oysa ki ailesi onu bize güvenerek kızını bu gurbet ellerde bırakmıştı... Biz ona sahip çıkacağız diye söz vermiştik ailesine!... ALLAH KAHRETSIN! Elimizden hiçbir şey gelmiyor ve bu bizi gün geçtikçe daha da mahv ediyor!... Şu lanet şehirin Altını üstüne getirmiştik ama yinede Nihali bulamamıştık!... Artık delirtmek üzereydik!... O manyak kızı nereye saklaya bilirdi ki?... Sanki yer ayrıldılar içine girdiler!... Aklımıza hiçbir şey gelmiyordu!... Biz 5 arkadaş Nihali aramaktan başka birşey yapmıyorduk!... Yemekten içmekten kesilmiştik resmen!... Polislerdende bir haber çıkmamıştı ne yazık ki!... Akşam herkes odasına çekildiğinde ise ben mutfağa ilerleyerek bir bardak soğuk su içtim ve kendi odama çıktım... İçeriye girerek hemen yatağıma kuruldum ve uyumaya hazırlanırken aşağıdan bir tıkırtı seslerini duydun... Hemen yatağımdan kalkanlar odamdan çıkıp Aşağıya indim ve dış Kapıya ilerleyerek kapıyı açtım... Kapıyı açmamla Nihalin hırpalanmış bedeninin ayaklarımın önüme yığılması bir oldu!... Onun bu halini görünce hemen Çığlık atarak ona doğru eğildim ve büyük bir uğraştan sonra onu kaldırarak salona doğru ilerledim ve onu kanepeye yatırdım!... O kanepede uzanırken ben mutfaktan ona bir bardak su getirdim... O suyunu içerken bizimkiler benim çığlığımı duymuş olmalılar ki Koşarak merdivenlerden aşağı indiler ve salonda Nıhalın hırpalanmış halini görerek ağızlarında bir iki tane acı feryâd mırıldandılar!... Nihalin bedeni yorgun düşmüş olacak ki suyunu içince hemen uyudu...
2 saat sonra
Biz Nihalin uyanmasını beklerken o kanepede biraz kıpırdandıktan sonra derin uykusundan uyandı... Onun uyandığını gören Uğur hemen ona doğru ilerledi ve önünde diz çökerek konuşmaya başladı...

" O Alçak niye kaçırdı seni? Ne istıyordu senden?"

"Bilmiyorum, Yanımda sürekli yüzünü maskeyle saklıyordu... Ama sesi bana hiç yabancı gelmemişti!
Defne: "Peki nasıl kurtuldun?"

"O beni sevdiğini ve beni hiçbir zaman bırakmayacağını söylüyordu... Ben bir kaç defa kaçmayı başarmıştım ama hep beni yarı yolda yakalamıştı... Bu sefer ise arkası bana dönük bir şekilde telefonda konuşuyordu... Bende bunu fırsat bilerek masanın üstündeki şişeyi alarak kafasına geçirdim... O yere yığıldığından sonra ise kaçtım oradan..."

Defne:"Kuzum o hayvan herif napmış sana böyle?... Ama çok şükür burda yanımızdasın bitanem önemli olan bu... Şimdi ise kalk bir banyo al üstünü başını değiştir ve uyu çok yoruldun zaten güzelim!"
1 hafta sonra
Bu olayında böyle atlatmıştık işte... O psikopatı hala bulamamışlardı ve bu Yüzden heryerde diken üstünde oturuyorduk sanki... Ama donunda kendimizi toparlaya bildik ve tekrar üniversitemize gitmeye başladık... Herşey nedense gereğinden fazla iyi gidiyordu... Ama ileride Başımıza geleceklerden habersizdik tabi.
Bölüm sonu