Star Eyes-[Taekook]

three★

Sa gencler sizinde yaz tatiliniz bok gibi geçiyo mu??

Bu bölümü gene uzun yazcam

Umarım seversiniz

İyi okumalarrrrr😚😚😚

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Matematik sınavı.... Hepsi matematik sınavından çıkmıştı ve şimdi okul bahçesinde birbirlerine bakıp duruyorlardı. "Biz az önce ne yaşadık ulan" Hoseok konuştuğunda herkes ona baktı.

"Bu kadın kafayı yemiş, böyle sınav mı olur amına koyayım"

Jimin konuştuğunda sesinden bile sinirli olduğu anlaşılıyordu aslına yanlız değildi herkes onun gibiydi bu matematik sınavı onlara fena girmişti.

"Sınavından geçemeyeceğiz bari proje ödevinden geçelim"

Seokjin konuştuktan sonra bir elini cebine atmış diğer eli ilede jiminin ensesinden yakalayıp yere bastırmıştı. Jimin her ne kadar küfürler ederek seokjin'den kurtulmaya çalışsa bile bunu başaramıyordu.

"Beyler ben bu cüceyle gidiyorum sizde ne bok yerseniz yiyin artık"

Seokjin lafını bitirir bitirmez jimini sürükleyerek çıkış kapısına götürüyordu. Onlar gözden kaybolduktan sonra jungkook hoseok'a döndü

"Eee sen ne yapacaksın? "

Hoseok biraz düşünüp cevap verdi. "Ben kimyacıdan ödev aldım kütüphaneye gitmem lazım" Jungkook eve yine yanlız gideceğini anladığında suratını astı. "Ya sen mal mısın niye ödev alıyosun adamdan? " Hoseok Jungkook'a göz devirdi. "Çünkü sınavından 25 aldım amına koyayım bari sözlüyü tam girsin."

Jungkook başka çaresi kalmadığını anladığında omuz silkti ve vedalaştılar. Jungkook kendi evine gitmek için bahçeden çıkar çıkmaz okulun biraz ilerisinde tanıdık bir yüz gördü.

O adam... Dün kendisine çarpmak üzere olan adam arabasına yaslanmış kendisine bakıyordu. Jungkook kaşlarını çatarak ona bakmaya devam etti ancak onunla uşraşmak istemediği için görmezden gelmeye karar verdi.

Çocuk önüne bakarak yürümeye devam ederken o tanıdık yüz hareketlendi ve yavaş adımlarla kendisine yaklaşmaya başladı.

"Beni görmezden mi geleceksin?"

Jungkook duyduğu sesle yürümeyi bırakıp adama döndü ve ona bir süre baktı. "Evet izin verirsen seni görmezden geleceğim" Adam çocuğun bu tavrına gülümsemekle yetindi ve kollarını önünde birleştirerek çocuğa bir adım daha yaklaştı. "Görmezden gelinmek istemem. " Jungkook adama bakmaya devam ederken muhtemelen en başta sorması gereken soruyu sordu. "Ne işin var senin burada?"

Adam kollarını indirdi ve ellerini ceplerine koydu. "Sadece özür dilemek için geldim, sen haklıydın ufaklık  arabamı daha yavaş kullanmam gerekirdi." Jungkook adamın söylediklerine oldukça şaşırmıştı çünkü dışarıdan bakıldığında özür dileyecek birine benzemiyordu. Jungkook'un bakışları o fark etmesede yumuşadı.

"Bunu anlamana sevindim"

Adam tekrar gülümsedi, ve çocuğa bir adım daha attı. "O zaman düzgünce tanışabiliriz, Adım Taehyung. Adam her ne kadar çocuğun ismini bilse bile bilmemezlikten gelerek sordu. "Peki senin adın ne bakalım? " Jungkook biraz bekleyerek adının Taehyung olduğunu öğrendiği adama baktı. "Jungkook... Adım Jungkook."

Taehyung karşısındaki çocuğun tereddüt ederek konuşmasına kıkırdadı"o zaman aramızda bir sorun kalmadı değil mi?" Jungkook biraz bekledi, adamın.. yani Taehyung'un ona karşı nazik olması ona olan öfkesini söndürmüştü. Hafifçe gülümseyerek Taehyung'a baktı. "Evet aramızda bir sorun kalmadı. "