1.BÖLÜM

117 7 8
                                    

Sabah bir kalp ağrısı ile uyandım. evet ben kalp hastasıydım. aslında bu doğuştan değildi. küçükken kaçırılmıştım sonra beni bayıltıp kalbimi başka biri ile değiştirmişler.

eğer nakil olmassam ölecektim. evet ölmek. 5 harf 2 hece. çok kolay söyleniyor ölmek kelimesi dimi. ama değil bunu sadece ölümin kıyısında olanlar anlar.

işe yaramazın tekiyim. astımım var,kalp hastasıyım,yüksek sesten korkuyorum, konuşamıyorum, şiddet görüyorum ve te- hayır bunu söylememeliyim. yoksa benden tiksinirler. çünki ben çok kirliyim.

"MİNEL! NERDESİN SEN OROSPU" babamın bana bağırması ile irkildim.

hemen yataktan kalkıp babama koştum.
konuşamazdım. işaret dili bilmiyordu kalem le kağıdım yanımda değildi.

"nerdesin sen dilsiz piç"
kafa sallamakla yetindim. özür dilerim baba dilsiz bir piç olduğum için çok özür dilerim.

"bana bira al sonra eczaneye uğra ilaçlarını al. geberip başıma kalma. sonrada ne yapıyorsan yap."
gözümden bir damla yaş düştü. hemen kafa sallayıp uzattığı kartı aldım. durumumuz çok iyiydi o yüzden para sıkıntısı çekmiyorduk.

üzerime beyaz çiçek desenli bir elbise giydim.

kızıl saçlarımı taradım, iki yandan bir tutam alıp arkadan beyaz bir kurdele taktım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

kızıl saçlarımı taradım, iki yandan bir tutam alıp arkadan beyaz bir kurdele taktım. yüzüm çok solgun olduğu için biraz allık sürmüştüm. kırmızı dudaklarımın biraz rengi solmuştu ama ruj veya gloss sürünce ağırlık yaptığı için sevmiyordum.
beyaz sandaletlerimi giyip evden çıktım. evet beyaz rengine takıntım vardı.

hemen babama bir büfeden bira aldım parasını ödeyip büfeden çıktım. elimde bira ile gezmek istemediğim için onu eve bıraktım. eve en uzak eczaneye doğru yürüdüm. yürümek istemiştim. kalp ilaçlarımı ve astım ilacımı aldıp parasını ödedim. ilaç poşetini çantama attım. bir taksi çağırıp hayvanat bahçesine sürmesini yazmıştım.

biraz kafa dağıtmaya  
ihtiyacım vardı.


KAYA EROĞLU'DAN DEVAM

"Abiiiiiiii" dedi merih 'i' leri uzatarak. şebeklik yapıyodu şerefsiz.

"efendim abim"dedim.
"hayvanat bahçesine gidelimmiii"
"sonra gideriz abim. şuan biraz yoğunum."
dudak büzerek gözlerini doldurmuştu. telaşlanmıştım.
"ama söz vermiştin" dedi gözleri dolu dolu.
"tamam abim doldurma hemen gözlerini. kurban olurum sana"
sinsice gülümseyip sırıtmıştı.

"tamam abi ben emir abime haber veriyim beraber gidelim. annemler de gelsin ama tamam mııı"
"tamam abim git hazırlan sen"

merih minel çok benziyordu. ikisininde gözleri yeşilin en koyu tonuydu. küçükken minelde böyle şebeklik yapardı bana. aklıma gelen şeyler ile gözlerim dolmuştu.

GERÇEK AİLEM/MİNELHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin