🪻🪻🪻
"မေပန်းဆိုပြီး ဖိုးလင်းကြီး အသည်းကွဲပြီး ငိုနေတာ သနားပါတယ်..."
သူကြားအောင် တမင်ပြောနေသလိုမို့ ခန့်ဖြိုးပိုင် နားစွင့်လိုက်မိသည်။
"အေး... ဟုတ်ပါ့။ သူကလည်း ကြိုက်စရာရှားလိုက်တာ မေပန်းစံကိုမှ အရူးမူးစွဲလန်းနေတာ။ ဟိုက မိဘစကားဆို မြေဝယ်မကျနားထောင်တာ သူ့ကို အဖတ်တောင်မလုပ်ဘူး။ သူ့မိဘပေးစားတဲ့ သူနဲ့ယူသွားတာပဲကြည့်"
"ဟုတ်တယ်နော်။ သူ့မိဘတွေကလည်း သမီးအထိန်းတော်လို့ အိတ်ဖောင်းသွားတာကြည့်တော့။ "
"ငါ့အမေတောင် သူ့ကို အတုယူတဲ့။ ငါတော့မယူနိုင်ပါဘူး။ သူ့လို နေရင် မွန်းကျပ်ပြီး ရူးသွားမလားပဲ။ ဒါပေမဲ့ သူနဲ့ပေါင်းတဲ့ ဟိုတစ်ယောက်လိုလည်း မကမြင်းဘူး။ လဲ့လဲ့ဆိုတဲ့တစ်ယောက်လို လုပ်ပြန်ရင်လည်း အိမ်ပေါ်ကနေ ခေါင်းနဲ့ဆင်းရလိမ့်မယ်။ "
ဒါက ချီးကျူးတာလား။ ကဲ့ရဲ့တာလား။ ခန့်ဖြိုးပိုင် မခွဲခြားတတ်သလို သူနဲ့အတူ နားစွင့်နေသည့် နှစ်ယောက်ကလည်း ခေါင်းတကုတ်ကုတ်။
"ပြောမနေနဲ့ အဲ့ကောင်မက ရုပ်ချောသလောက် ကုတ်ကမြင်းကြီး။ သူ့မိဘချမ်းသာလို့ပဲ သူနဲ့ပေါင်းနေကြတာ။ သူ့ကို စိတ်ရင်းနဲ့ ပေါင်းတာဆို မေပန်းစံနဲ့ ညိုညိုမီပဲ ရှိလိမ့်မယ်။ ဒါတောင် ငယ်ပေါင်းတွေမို့။ "
"နင်ပြောမှပဲ ငယ်ငယ်ကဆို ငါလေ မေပန်းစံကို အသေအမြင်ကတ်တာ။ စာကြီးလိမ့်လုပ်ပြီး ချွန်ထွက်နေလို့ မကြိုက်ဘူးသိလား။ ငါက လဲ့လဲ့ကို ပိုခင်ခဲ့သေးတာ။ ဒါပေမဲ့ လဲ့လဲ့ရဲ့ အကျင်တွေကြောင့် ခုတော့ သူ့ကို ဝေးဝေးရှောင်နေတာ။ "
"ဟေ့ သူတို့က မင်းမိန်းမကို အတင်းတုပ်နေတာ ကောင်းကြောင်းလား မကောင်းကြောင်းလား။ "
မနေနိုင်တဲ့အဆုံး ထွန်းမြတ်စကားစလာတော့ သူလည်း မသိဘူးဆိုပြီး ခေါင်းခါပြသည်။
"မင်းမိန်းမက လှတော့ ကြိုက်တဲ့သူတွေရှိတာ မထူးဆန်းပါဘူး။ မင်းယောက္ခမတွေ ကောင်းမှုကြောင့် မင်းလက်ထဲရောက်တာ"
"ကိုယ့်ကုသိုလ်ကံနဲ့ကိုယ်ပဲ"
"လဒကောင်။ ခုတော့ ကုသိုလ်ကံပေါ့။ မန်းလေးက မထွက်ခင် မင်းရုပ်ကိုမှ အားမနာ။ "
YOU ARE READING
Reason
Fantasyခန့်ဖြိုးပိုင် "မှားရင်တောင် မိဘစကားမလွန်ဆန်နိုင်ခဲ့တဲ့ မင်းနဲ့ ငါ့အမှားပဲ မေပန်းစံ " မေပန်းစံ "ကျွန်မမိဘတွေရဲ့ အတ္တကြောင့်ပေါ့ အဟွန်း... ရှင်ပြောတော့ ရှင့်စကားပေါ့။ " အများကြီးမပြောတော့ပါဘူးနော်။ ဒီficက အပြောင်းအလဲ တချို့ကြောင့် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ...
