Joyce POV:
Ang bilis ng araw 1 month na kami ni kris parang kailan nung sinagot ko sya. Nasa kwarto ako ng pumasok sina mama at papa.
Mr. Ching: anak pwede ka ba namin maka usap ng mama mo?
Joyce: oo naman po, anu po ba yun?
Mrs. Ching: naka problema kasi ang bussiness natin sa france kailangan namin pumunta doon ng papa mo.
Joyce: po gaano kayo katagal mawawala?
Mr. Ching: i don't know anak baka abutin pa ng taon bago maayos ang problema.
Joyce: ganun katagal paano naman po ako?
Mrs. Ching: yun na nga iha isasama ka namin doon mo na ipagpatuloy ang pag aaral mo.
Joyce: paano po mga kaibagan ko, si kris ayoko pong iwan sila.
Mr. Ching: anak, maiintindihan nila lalo na si kris kung talagang mahal ka nya.
Mrs. Ching: sige na matulog kana, gabi na sabihan mo na lang sila bukas sa makalawa na ang alis natin.
Joyce: ganun kabilis? Naiintindihan ko po sige magpapaalam na ako bukas.
Lumabas na ng kwarto sila mama at papa pagka alis nila saka naman ako umiyak ng umiyak sa kama ko ayaw kong iwan sila lalo na si kris bago pa nga lang kami tapos eh to na mangyayari wala naman akong magagawa sina mama na ang nagdesisyon siguradong masasaktan nito si kris. Hay sana naman maiintindihan nya sa kaka iyak ko hindi ko na namalayan nka tulog na pala ako.
End of Pov.
Kinabukasan sa bahay nila lexi ang buong barkada.
Lexi: guys oh meryenda muna kayo.(lagay ng tray sa table)
bea: pagkatapos natin swimming tayo ah.
Lou: maganda yan.
Napansin naman ni kris na malungkot at tahimik si joyce kaya nilapitan nya ito at tinanong.
Kris: bebe girl, may problema ba? Parang malungkot ka?(nag aalala)
joyce: wala to bebe boy tapos na sila kumain oh, halika na baka dumiretso na sila sa may pool. (naglakad ng mabilis papunta ng pool)
@@@@@@@@@@@@@
