Heuvel
De heuvel oplopend,
Voelden mijn benen van cement
En alsof er littekens in mijn benen zijn heropend
Toch nam ik voorzichtig elke stap, alsof ik niet over het steen heb gerend
Opgeven voelde als de beste momentele kans
Maar ik was dichtbij de top
En ik was bijna klaar met deze dans
Dus ik zei geen stop
Het heeft gewerkt, ik ben op het oppervlak van deze aard
Geduld en langzaam stappen zetten naar mijn doel werkte
Nu kon ik zonder enige moeite naar beneden lopen, het was het waard
En nu was het alsof ik niks merkte.
JE LEEST
Bijtende Euforie Negeren We
PoetryPijn, liefde & euforie gerijmd in veertig gedichten. Poëzie is geen dode taal, het is een manier om je gevoelens te uiten. Positiviteit en negativiteit maken een groot deel uit van de ballades in dit boek. Bijtende euforie symboliseert dingen waar...
