Bomen
Waaien alsof je leven ervan afhangt
Met een dromerige aura bij je bladeren
Ik kijk toe hoe je mijn koolstofdioxide opvangt
En zuurstof me begint te naderen
Deze levensstijl is alles wat ik nodig heb om te leven,
De schoonheid die verspreid ligt over je met bladeren gevulde takken
De lijnen die in het hout van jouw kern zijn getekend en bij je bleven
Je zuurstof, je schoonheid die nooit is begonnen met wegzakken
En hoeveel je ook griezeligheid schreeuwt net als in een bos tijdens de nacht,
Ik zal nog steeds meer dan eeuwig dankbaar zijn dat ik je hart heb mogen ontmoeten doordat ik heb gewacht
JE LEEST
Bijtende Euforie Negeren We
PoesiaPijn, liefde & euforie gerijmd in veertig gedichten. Poëzie is geen dode taal, het is een manier om je gevoelens te uiten. Positiviteit en negativiteit maken een groot deel uit van de ballades in dit boek. Bijtende euforie symboliseert dingen waar...
