Gerçek Ailem/YILTAŞLAR

1.

Uçuyordum.Çelebi'nin yapmadığını ben yaptım.Ne,bi dakika.Abimin resmen böğürmesiyle birden gözlerimi açtım ''Kış uykusunamı yattın ayı'' abim beni omzuna atmış mutfağa doğru gidiyordu.''ne diyosun sen be'' diye tabire caizse cığırdım''kulağımın içine ettin be güzelim'' bu sırada çoktan mutfağa gelip beni sandalyeye oturtmuştu mahçupça abime baktım ve kollarımı boynuna sardım yanaklarına sulu sulu öpücükler bıraktım.İğrenmiş bir yüz ifadesiyle geri çekildi ve omuzuyla yanağını sildi,ona kınarmışcasına baktım,güldü ve saçımı karıştırdı.''Abi çok uykum var Allah için daha kargalar bokunu yemeden niye uyandırıyosun beni'' abim burnumun ucuna dyavaşça vurup güldü ''Petek,canım kardeşim tövbe haşa yani öyle olduğundan değil ama sende biraz mallık olabilirmi?'' ben hala ne dediğini anlamamış bir şekilde alık alık ona bakıyodum.Oda anlamadığımı anlamış olmalı ki ''bugün okul var''deyip beni aydınlatmıştı,keşke aydınlatmasaydı tüm moralim gitmişti.Yaz tatili bitmişti ve bugün okulun ilk günüydü.Ofladım ''Ne ara bitti bu tatil ya''abim hafif tebessüm edip dolaptan kahvaltılıkları çıkarmaya başladı,hemen oturduğum yerden kalkarak arkadan abimin dev cüssesine sarılabildiğim kadar sarıldım ve cilveli bir sesle ''abiiii'' dedim,bana döndü ve kollarımı tuttu ''hımm''abim diye demiyorum ama üfff olay bi karizması var.Anlamıştı bir şey istiyeceğimi ''bugün okula gitmeseem hem çok yorgun hissediyorum zaten okulun ilk günü ders felan işlemezler çoğu kişide ilk gün diye uyuya kalmıştır gelmemişlerdir'' diye bahanelerimi ard arda sıraladım, ''abicim,güzelim hiç yorma sen o güzel ağzını o okula gidilecek'' off nolurdu sanki gitmesem.Son çare olarak hayır diyemiyeceğine emin olduğum kedi bakışlarımı abime gönderdim,anında bakışlarını çekti ve tekrar bana dönüp ''İlk günden okula geç kalmak istemezsin abicim hadi git ellerini yıka,hazırlanda kahvaltı yapalım'' hayal kırıklığıyla ve istediğimi alamamakla üzgünüz üzgün merdivenleri çıkmaya başladım.

''Abicim düşüceksin,kaç kere dedim koşma diye'' son iki basamak kala hopladım ve abimin dediklerini umursamadan masaya yerleştim. Bana bundan olmaz bakışları atıyordu,gülümsedim ve havadan öpücük gönderdim,alışmıştı bu hallerime.Bir yandan sohbet ederken bir yandan kahvaltımızı yiyorduk ben biraz acale ediyordum okula geç kalmamak için,gidiceksem en azından geç kalmıyim dimi. Abimin telefonu çalmaya başladı, telefonu oturma odasındaydı,abim kalktığında onu durdurdum ve bi çırpıda telefonu alıp abime getirdim. Bilinmeyen bir numaradandı, abim telefonu açtı ve kulağına götürdü ''Alo'' ''...'' ''abisiyim ben,bi sorunmu var'' kaşları çatılmıştı, abisiyim ben dediğine göre benden bahsediyorlardı ''çok zekisin'' ''sen bi eksik kal be'' kendi iç sesime göz devirdim. Abim''tamam'' diyerek telefonu kapattı ''noldu abi ne diyolar'' abim düşünceli duruyodu ''bugün saat 16:20'de bizi Yıltaş hastanesine çağrıyolar''benimde kaşlarım çatıldı,orası özel hastaneydi ne diye çağrıyorlardı ki bizi ''neden ''diye sordum abime ''bilmiyorum abicim gidince öğreniriz,sen kafana çok takma hem doyduysan kalkalım okula geç kalıcaksın''kafamı salladım ve ağzıma son defa salatalık atıp sofradan kalktım.Ben odamdan çantamı almaya giderken abimde sofrayı topluyordu,hızlıca çantamı alıp aşşağı indim ve sofrada kalan bir kaç kahvaltılığıda ben kaldırdım.

Ofladım,sofrayı topladıktan sonra abim 'sen kapıda bekle ben hemen geliyorum' demişti bende ayakkabımı giyip kapıya çıkmıştım ama 10 dakika olmasına ramen beyefendi hala gelememişti.Daha fazla beklemek istemediğim için deli danalar gibi zile basmaya başladım,2 dakika sonra kapı açıldı ''Petek niye zile basıp duruyosun abicim geldim işte 2 dakka bekledin nolmuş sanki'' diye koca karılar gibi konuşmuştu,göz devirdim ''aynen aynen 2 dakka ben bile daha hızlı hazırlandım zile basmasam hala gelmiyordun'' abim bana yandan bir bakış attı ve''sus kız,bakımlı biriyim ben napiyim ev halimlemi çıkayim dışarı''diye tripli tripli konuştu.Bu hali iri cüssesine ve sert bakan gözlerine tezat tam bir koca karıydı,abim bazen ciddi ciddi koca karı oluyordu,aslında birtek benim yanında böyleydi,insanlara karşı soğuk ve sinirli davransada benim yanında çocuklaşıyordu ve ben bu huyunu çok seviyordum.Hayır, ben abimi çok seviyordum ''boş dram yapma'' ''kıskanma kız,belki ilerde sana karşı da böyle şeyler hissederim'' ha bu arada bu iç sesim ramço,niye ramço bende bilmiyorum ama iç ses demek garip geldiği için ramço demek daha mantıklı geliyor.Okulun önüne gelmiştik, abim cüzdanından 100tl para çıkardı ve cebime sıkıştırdı''güzelim al bu parayı canın ne isterse al sakın aç kalma,derslerinide güzelce dinle çıkışta ben seni alıcam hastaneye gidicez'' gülümsedim ''abilerin en kıralı.Gel bakim sen buraya'' cevap vermesini beklemeden arabada olduğu kadar abime uzanıp sulu sulu öptüm ve sarıldım.Canım abim.'' Kızım,kaç kere dedim öpme şöyle diye'' takmadım,bi kere böyle öpmiceksem niye öpüyorumki,öpmek dediğin böyle olur bence.Arabadan çıktım ve okula doğru ilerledim,bahçenin kapısına geldimi arkama döndüm ve abime el salladım oda bana el sallayınca arkamı döndüm ve okula girdim.

Canlarımmmmm.İlk bölümüm bu yüzden heycanlıyım.Başta biraz tedirgin olsamda yazmaya başlığımdan beri zorlanmadan bu bölümü ve bitirdim vehemen yeni bölümü yazmaya gidicem şimdii,ama onu şuan atarmıyım bilmiyorum.

721 kelime yazdım toplamda bu bölüm,bir bölüm için iyimi yoksa azmı bilmiyorum bu yüzden siz söylerseniz sevinirim.İYİ OKUMALAR BEEBİŞLERİMM.