HÜMA

8. BÖLÜM

SERKAN'IN ANLATIMIYLA

Hüma'nın dikişlerini alırken birden bire kanaması olmuştu , nasıl oldu bilmiyorum ama Hüma daha fark etmemişti , bunu fark etmemesi gerekiyordu . Eğer fark ederse panik yapar ya da korkudan bayılırdı

"Serkan"

"Efendim"

"Başım , başıma bıçak batırılıyor gibi oluyor , ne oldu ters birşey mi var"

Dikiş yerinin kanadığını belli etmemeliyim

"Hayır , ama seni hastaneye götürmeliyim , kafanı çok fazla eğmemeye çalış , bekle biraz daha dişini sık , dikişlerini aldıktan hemen sonra götürücem seni hastaneye , ama sakın uyuma"
Gözleri kızarmıştı , belli ki çok yanıyordu , ve çok fazla uyuma isteği vardı.

"Ama gözlerim bile yanıyor"

"Kahretsin , güzelim uyumak yok , tamam mı , bir oyun gibi düşün , eğer uyursan kaybedersin"

Gözlerini daha fazla açık tutamıyordu , ama yine de daha fazla dayanamadı ve gözleri yavaş yavaş kapanmadan önce konuşmaya çalıştım

"Uyuma uyursan kaybederiz , Hüma uyan lütfen uyan"

Zümrüt yeşili gözlerini tamamen kapattı

"Hüma kalk uyan hadi , hadi güzelim . Allah kahretsin , ne oldu şimdi"

Dikişleri almayı bitirdiğimde Hüma'yı kucağıma aldım ve odadan çıktım . Merdivenlerin başında Çınar'ı görünce bile görmezden gelip aşağı indim . Bu sırada Çınar önümü kesmişti yüzüme baktığında saf endişe görmüştüm

"Çınar çekil , Hüma iyi değil , hastaneye gidiyoruz"

"Ne! Neden dikiş yeri kanıyor , ne yaptın kardeşime"

İçimden çekebildiğim kadar ya sabır çektim ve Çınar'ı ittirerek arabama ilerledim

'Allahım lütfen Hüma'yı bana bağışla , o çok fazla kötü şey yaşadı şimdi olmaz , onu bana bağışla lütfen Allah'ım'

Yavaş yavaş Hüma'yı arabaya yerleştirdikten Sonra bende sürücü koltuğuna geçtiğinde hızla arabayı çalıştırdım ve çalıştığım hastaneye doğru arabayı son hız sürdüm

Hastaneye geldiğim zaman hızla arabadan indim ve hızla sedye istedim

•••

Hastanede Hüma'ya uyguladığım narkozun derecesi yüksek olduğu için bayılmıştı ve şu an Hüma'nın odasında uyanmasını bekliyordum

Hüma yavaş yavaş gözlerini araladı ama yüzünü ekşitti , galiba baş ağrısı vardı . Birkaç saniye sonra beni gördü , gözleri ışıl ışıl olmuştu , sonra bakışları yüzümden ellerime ellerimden sonra gömleğime takılmıştı . Her yerimde Hüma'nın kanı vardı , bunu fark eden Hüma'nın yüzü ekşimişti.

"Sen yaralandım mı?"

"Hayır , benim kanım değil"

"Kimin kanı , benim mi?"

"Evet senin kanın"

"Ne! Nasıl yani , benim nerem kanadı"

"Dikişlerini alırken oldu , korkma ama sadece dikişlerini zorlamışsın , o yüzden kanadı , bir sıkıntı yok"

"Anladım , peki başım neden o kadar çok ağrıyormuş?"

"Verdiğim narkozun derecesi çok yüksek olduğu için bünyen kaldırmadı"

Zaten sonrası derin bir bakışma