Biyolojik Ailem|Erkek Versiyon

3

Burak'dan

Çok şükür eve gelmiştik. Yol boyunca gözlerimi dışarıdan ayırmamıştım, çünkü abilerin gözleri benim üzerimdeydi ve sanki beni suda boğmak istiyormuş gibi bakıyordular. Abilerle işim zor agalar.

İkizim iyi bir kıza benziyordu, yani diğerleriyle kıyaslayınca. Evet daha hiç biriyle doğru dürüst tanışmadım, ama kötü bakışlarıyla onlarla anlaşamayacağım belli oluyordu.

Arabadan inip kapının önüne geldik. Biyolojik babam kapıyı çaldı. Kapıyı bir kadın açmıştı. Yaşlı ve sıcakkanlı birisine benziyordu. Kahverengi gözlerini kısıp gülümseyerek bakıyordu.

Selamlayıp içeriye geçtik. Ev siyah ve beyaz renklerinden ibaretti. Biyolojik annem ceketini koltuğa koyup yanıma geldi.

"Oğlum burası bizim evimiz. Sana yemekten sonra evi gezdiririm."

"Peki. Bana odamı gösterebilir misiniz? Yorgunum, uyumak istiyorumda."

"Tabi oğlum. Takip et beni."

Biyolojik annem merdivenlerden yukarıya çıkmaya başladı. Kaç kat lan bu ev?Dışarıdan büyük görünüyordu. En az 4 kat falan vardır.

2 kat yukarıya çıkmıştık. Yani odam 3 cü kattaydı. Ayol ben buraya çıkana kadar enerjim biter be. Bu nasıl ev aga? Biyolojik annem bir odanın önüne gelip durdu ve kapıyı açtı.

"İşte burası senin odan. Bak bakalım beğendin mi?"

"Çok güzel. Teşekkür ederim."

"Bir şey değil canım. Bu arada odanda eşyalarını yerini beğenmediysen değiştirebiliriz."

"Yok teşekkür ederim böyle iyi."

Gülümseyip odadan çıktı. Agalar yanlız oda güzelmiş he. Gerçi ev güzel zaten oda nasıl güzel olmasın.

Yatağıma öküz gibi uzanıp yorganı üzerime örttüm. Ee artık bizde dinlenelim biraz.

Akşam

"Burak hadi uyan. Burak!"

Duyduğum sesle gözlerimi açtım. Karşımda beni uyandırmaya çalışan ve başarılı olan ikizim vardı. Ne çabuk ikizimi kabullendim lan. Zaten iyi bir kıza benziyordu.

"Yemek saati geldi. Hadi aşağı inelim."

"Tamam geliyorum."

Ayağa kalktım ve ikizimi takip etmeye başladım.

"Bu arada annemler seni benim okuluma yazdıracaklar."

"Aslında kendi okulumdan ayrılmak istemiyorum. Kendi okulumda kalsamda olur. Yeni okula alışamam."

"Sorun değil. Ben sana yardım ederim ikiz."

Diyip gülümsedi. Ayol ben bu kızı sevdim he. Zaten iyi bir kıza benziyordu.

Aşağıya indik ve sofraya doğru yürümeye başladık. Baktığımda abilerim(!), biyolojik annem ve biyolojik babam vardı. Başka kim olacaktı ki zaten.

İkizimin yanına oturdum. Sağ tarafımda Gökhan oturuyordu. Bununda bakışları bir garip he. Beni suda boğacakmış gibi. Zaten sevmedim onu. Neyse ayol. Umrumda değiller.

Yemekler bitince hep birlikte salona geçmiştik. İkizimin ve biyolojik annemin yanına oturmuştum.

"Oğlum seni Busenin okuluna yazdırmayı düşünüyoruz. Sen ister misin?"

"Aslında kendi okulumda okusam daha iyi olur. Hem arkadaşım o okulda."

"Arkadaşında bu okula gelsin. Olur mu?"

"Pekala."

"Bir tek okula yazdırmadığımız kalmıştı, oda oldu. Başka ne yapmamızı istersin?Sana hizmette edelim mi?"

Berkay malı konuşmuştu. Abi bunların benimle alıp veremediği ne?

"Abi!"

"Buse sen karışma abiciğim."

"Abi ona iyi davranın. O size ne yaptıki?"

"Demek kardeşiminde gözünü boyadın. İstemiyoruz olum seni. Çık git bu evden."

"Bende size meraklı değilim zaten. Hiç kimse aynı değildir. Mesela Hazal hanım ve Halil bey sizden daha kibar, düşünceli ve sıcakkanlı. Busede öyle. Aynı anadan doğduğunuza emin değilim. Bence hastaneye gidip dna testi yapın, karıştırılmış olabilirsiniz."

Cümlemin ardından Buse kulağıma yaklaşıp fısıldadı.

"Slayyy!"

Hafif kıkırdayıp onlara baktım. Berkaycık beni öldürmek istermiş gibi bakıyordu.

Berk ayağa kalkıp sinirle konuştu.

"Kardeşlerimle doğru konuş!Daha eve yeni geldin ne bu tavırlar?"

"Oğlum! Doğru konuş kardeşinle. Herkes birbirine iyi davransın, kavga gürültü istemiyorum!"
______________________________________________________________
Cümleten selamün aleyküm sevgili wattpad✋Haftalar sonra bölüm geldi. Bölümler gecikebilir. Bu arada kısa oldu kusura bakmayın. Hadi ben kaçar. Allaha emanet olun❤️❤️❤️😘😘😘

İnstagram Hesabım:lyricsedit9236
Diğer İnstagram Hesabım:kitap.kurdu2018

510 Kelime
Yayınlanma Tarihi:20 Temmuz 2024,Cumartesi 00:28