WARBOUND: BATTLE FOR JUSTICE

1

AMAYA

"4oth chosen trials." huminga ng malalim si mama.

"This is dangerous!" My sister walked towards her, and took the fliers. "40 years of finding that gift, at wala pa rin nakakahanap."

Lumabas na sana ako sa kwarto ng bigla nila binigkas ang pangalan ko. "Wag mong ipaalam sa kapatid mo to." i was just standing behind the door, holding the fliers. "Alam mo naman na matigas ulo non."

"Ria naman, I don't wanna let that happen again." my mom said.

Again? Anong meron if sasali ako sa trials? I turn around facing my window beside my bed. I walked to the table, and I saw my firefly lamp. Binigay ito ni papa bago siya nawala, kaya gusto kong sumali sa trials para malaman ang lahat ng nangyari sa ama ko. He died without seeing him for the last time, curiosity invades my mind and wanting to find justice for my father.

Nag bell bigla ang city center at nakita ko ang mga kabataan nagtatakbuhan papunta sa alley, I decided to get my rucksack and escape through my window. Pumunta ako sa malaking market na tinatawag na alley, nakita ko agad sa unahan ang malaking bell sa city center. I smiled, like I have finally had freedom to reach my plans.

"Rucksack! Bili na kayo!"

"Hot Buns! Pang pawala ng gutom sa gikna ng pagpapalista!"

Rinig ko ang mga sigawan sa alley, nakaramdam ako ng biglaang pagsakit ng ulo. Nakakarinig ng mga boses na nasa utak ko.

"Amaya takbo!"

"Dalhin mo siya!"

"Wag na kayong bumalik!"

I was just holding my head, like it was about to explode. I was shock nang biglang may nagkuha sa registration fliers ko! "Huy!" sigaw ko habang hinahabol ang lalaking naka robe na kulay blue.

Tumakbo siya sa gilid ng mga building sa alley at napunta kami sa walang mga tao. "Dead end na diyan wala ka nang matatakasan!" i unsheath my gold dagger, at hinila ang malaki niyang hood.

Tinutok ko yung dagger sa likod niya, at dahan-dahan siyang humarap sa akin. I saw his grey eyes, pale skin, and grey wavy hair. May kataasan din siya. He seemed familiar. I was just pointing my dagger right in front of him, nang bigla niyang hinawakan ang kamay ko kung saan yung dagger.

I felt energy flowing through my veins and spreading throughout my body, and a white energy formed between our hands. The energy feels like an explosion between our palms, causing us to separate and collide with the garbage.

Dali-dali akong tumayo at kinuha ang dagger sa sahig at tinutok ulit sa mukha niya.

"What was that?" tanong ko.

"Are you hurt?" biglang lumapit ang lalaki sa harap ko at hinawakan niya ang baba ko, at tiningnan ang sugat sa pisngi ko. "Okay lang ako!" binaba ko ang mga kamay niya at tinulak siya palayo.

"Sino ka ba! Bigay mo nga yang fliers ko!" sigaw ko. "Tatawag ako ng mga guards teka lang."

"Okay ibibigay ko na." mahinang sabi niya. Humarap ako sa kanya at tiningnan siya ng malalim. "Ano yung puting umilaw?" I said. Tumingin siya sa sahig na parang wala nang pag-asa sa buhay. Yumuko ako at nilapitan siya nang biglang nag tama ang mga mata namin.

He was familiar.
Saan ko ba siya nakikita? Siya na ba yung prince charming ko?
"Ikaw na ba yung the one para sa akin?" bigla kong tanong habang nakatingin sa kulay abo niyang mga mata. He's handsome, may maliit siyang nunal sa kaliwa niyang mata. He raised his right eye brows like he was judging me.