Sabah alarm sesiyle açtım gözlerimi 08:00 olmuştu çoktan hızlıca hazırlandım ve ayazın araması geldi aşağıda beklediğini söyledi aslında içimde biraz utangaçlık vardı ona karşı çünkü 2. Günümüzde farklı şeyler yaşadık. Hızlı adımlarla aşağıya indim bir kaç birşey atıştırdım ve evin kapısından çıktım ayaz arabanın önünde bekliyordu kollarını açtı ve sarıldım sımsıkı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kokusu yine mest etmişti beni. Arabaya bindik "eee güzelim nasılsın" "iyiyimm küçük bey sen" "dünden sonra çok daha iyi olduğum kesin" dedi ve sırıttı "gülme ama utanıyorum ayazz" "utanma yavrumm" "eee bugün neler yapacağız" "okul çıkışında babamın yanına gideceğim ufak bir işimiz var" . Ayazın babası mafyaydı biraz ürkütücü bi durum bir kaç kere içeride yatmışlığı bile var. "Anladım canım o zaman çıkışta beni bırakıp geçersin" "Olur yavrum". Okula gelmiştik bile ayaz kapımı açtı ve elimden tuttu yine beraber okula girdik sınıfa geçtik. Dersin ortasında ayaza telefon geldi acil çıkması gerektiği için öğleden sonraki derslere kalmadı.
Ayazın yakın arkadaşı Barış beni eve bıraktı sitede yavaş yavaş adımlar attıktan sonra evin kapısı açıktı ne olmuştu neden açıktı koşarak içeriye girdim annem yere çökmüş ağlıyordu.
Simay: Anne ne oldu neden ağlıyorsun.
Saniye: Kızım baban.
Simay: Anne ne oldu babama söyle
Saniye: VURMUŞLAR
Simay: Ne?
Gözlerimi açtığımda hastanedeydim bi anda ağlamaya başladım haykırdım BABAAAA diye. Ayaz geldi kapıdan "Tamam güzelim sakin ol ben burdayım babana hiçbir şey olmadı" " Nasıl birşey olmadı ayaz babam vurulmuş" "Ufak bir operasyon geçirdi şuan yoğun bakımda 24 saatti var" " Ya birşey olursa babama kim yaptı bunu neden yaptılar benim babamın suçu neydi ayaz" "Birşey olmayacak güzelim bunu yapan her kimse cezasını çekecek merak etme sen hadi biraz daha uyu dinlen"
21:30'da kalkmıştım ayaz başımda bekliyordu beni alıp eve getirdi sabaha kadar yanımda kaldı annem hastanedeydi ve bir telefon geldi ayaz açtı arıyan annemdi. Ayaz donup kaldı telefonda
Simay: Ne oldu ayaz ne diyor annem
Ayaz: G-güzelim bak sakin ol
Demeye kalmadı ben göz yaşlarımı tutamadım anlamıştım babamın öldüğünü hiçbir şey hissetmiyordum kendimi, yarım hissediyordum.
Ve cenaze günü gelmişti izmirden akrabalarımız ve gizem, yağmur gelmişti hep yanımda olup destek oldular bana ama işte çok zor insanın babasını kaybetmesi.
