The One That Made Me Cry A Lot

Chapter eleven

Chapter eleven —

Nakahiga ako sa kama ko habang inaalala ang mga nangyari kanina sa national park. Gabriel and i enjoyed the whole day na parang wala nang bukas.

Binura ni gabriel ang sakit na nararandaman ko ng malaman na hindi ko biological sister si ate alicia, pero kahit na ganon mananatiling ate at kapatid parin ang turing ko kay ate alicia.

Ilang minuto ko ring inalala ang mga nangyari kanina sa araw na ito hanggang sa bumigat na ang talukap ng mga mata ko.

—

"Ah! Ano ba? You're dead talaga pag nahuli kita!"

"Okay. Goodluck!"

Para kaming mga bata ni gabriel na nagtatakbuhan dito sa loob ng kusina namin. Ang paggawa sana namin ng cake ay nauwi sa pahidan ng harina sa mukha.

"Ah! Aray ko adeline ano ba masakit!"giit ni gabriel nang mahablot ko ang buhok niya.

"Ha! Good for you—"

"Ang akala koba cake ang gagawin? Bakit parang kalat lang ang ginagawa?"nabitawan ko ang buhok ni gabriel nang biglang dumating si ate alicia.

"Hays ate naman."padabog kong ibinagsak ang paa sa sahig at humarap sa babae. "Abot kamay kona siya e tapos bigla kang dumating."

"Thankyou ate alicia for saving my life!"tila nakahinga ng maluwag si gabriel at agad ko naman siyang sinamaan ng tingin.

"Hmm kayo talaga. Del mag-ayos kana at pupunta tayo sa hearing ng last will testament ni dad."ani ate at tinalikuran na kami ni gabriel.

"O ano pang tinitingin-tingin mo? Mag-ayos na raw."ani gab nang mapansing masama parin akong nakatingin dito.

"Lintek lang ang walang ganti!"giit ko saka itinapon sa kanya ang harina na nasa mangkok.

"Aish! Pasalamat ka cute ka."pinagpagan nito ang mukha na puro harina na.

"Edi thankyou gabby."nag puppy eyes pa ko dito.

—

"Ate sigurado ka bang papapasukin tayo nung carmi na yun dito sa bahay niya?"dito kasi mangyayari ang hearing ng last will testament ni daddy.

"Of course, bilang mga anak ni dad may karapatan din tayong marinig ang huling habilin ni dad."giit ni ate alicia at lumabas na ng sasakyan.

Mag d-doorbell pa lang sana kami ni ate alicia nang bumukas ang pintuan ng bahay at inilabas niyon si carmela na may karga-karga itong pusa.

"Owh,"namilog ang labi at nanlaki ang mga mata nito ng makita kami. "Mommy your bwisitors are here!"anito na may ngisi na sa labi at nagtungo sa garden yata yun dahil maraming halaman.

"Oh, pasok kayo! Pasok kayo!"nakangiti pa si carmi ng pagbuksan kami ng gate.

"Pasensya na kayo at hindi pa ako nakapaglinis."anito ng makapasok kami sa loob, madumi pa nga ang sala may mga alikabok pa halatang hindi pinaghandaan ang pagdating namin. Pero may mga pagkain naman na nakahanda sa lamesa.

"Don't worry pinaghandaan ko naman ang pagdating niyo."nakangiti ito. "But hindi talaga ako naglinis incase na kailanganin niyo ng trabaho magkapatid."mahinang turan nito na di naman nakaligtas sa panrinig namin ni ate.

Pinisil ni ate ang kamay ko nang mapansin na gusto ko ng kalbuhin ang carmi na ito. Kapal ng mukha baka siya ang mangailangan ng trabaho mamaya pag narinig na namin ang huling habilin ni daddy! Well sorry siya, malinis ang mansyon namin we won't need a taga linis anymore.

Hindi naman nagtagal ay dumating din si attorney valdez na babasa ng last will ni daddy.

"What happened atty? Akala koba sa mansyon gaganapin ang hearing ng last will?"agarang tanong ko sa attorney ng makaupo ito.