Revenge

Deel 2

Joey en ik stappen in de auto en we gaan nu naar onze ouders toe. Het was ongeveer 20 minuutjes rijden.
Ik pakte mijn huissleutel en deed de deur open. "Pap, mam! We zijn thuis."
Gelijk hoor ik iemand naar beneden lopen. Het is mam. "Hoi lieverds, wat komen jullie hier doen?"
"Soof gaat bij Raoul slapen en ik ga met haar mee, dus ze moet wat spullen inpakken", zegt Joey voordat ik ook iets kon zeggen. Mama knikte.
Ik rende de trap op, naar mijn kamer.
Snel pakte ik mijn sporttas en deed er gewoon wat basic spullen in. Kleding, borstel, toilettas, en mijn voetbaltenue, want ik heb morgen weer vroeg training. Ik ga vandaag vragen of Raoul of een van de andere boys me kan brengen. Ik neem trouwens ook mijn laptop mee, voor schoolwerk. "Sophie, jij kan ook echt nooit opschieten he!"
Sneller dan ooit rende ik de trap weer af. "Ik ben er al hoor." Ik gaf mama nog een knuffel en Joey deed hetzelfde. Ze zwaaide ons nog uit en toen gingen we vertrekken. "En ben jij nu zenuwachtig?", vraagt Joey nieuwsgierig. "Nee- Ja eigenlijk wel. Heel erg zelfs.
"Het komt wel goed soof, Raoul is toch altijd bij je, maar als er iets is bel je me gelijk he!" "Ja doe ik meneer Veerman." Ik scrollde nog op tiktok tot ik Joey iets hoorde zeggen tegen zichzelf. "Holy-" "Wat is er? Oh mijn god." Nu snapte ik wel waarom hij dat zei. Het huis van de bankzitters, oftwel casa del huts is niet normaal mooi. Joey pakte mijn sporttas uit de kofferbak en tilde hem mee naar binnen. *Ding dong* "OMG HEY ROELIE!" En zo belandde we al snel in een knuffel. Joey gaf hem nog een boks. "Yo man, hoe gaat ie?", vroeg Joey. "Ja wel goed bro, met jou?"
"Kan niet beter, 2-0 gewonnen vandaag!" "Gefeliciteerd!"
Raoul is dus mijn beste vriend, sinds mijn geboorte. Hij is natuurlijk wel iets ouder. Onze moeders zijn ook beste vriendinnen, vandaar. En ik kom me geen leven voorstellen zonder hem.
Met zn drieën liepen we naar binnen en ik keek om me heen. "Jullie mogen best eens een schoonmaakster inhuren", zei ik sarcastisch. "Tja, ik hou het altijd netjes, maar die andere boys niet." Ik verkende cdh een beetje en liep daarna naar de woonkamer.
"Boys, dit is dus Sophie en haar broer kennen jullie vast wel."
Ineens liep er iemand op ons af. Vrij klein, maar hij zag er heel aardig uit. "Yo Joey, vandaag 2-0 gewonnen he." "Ja klopt man, lekker he." "Zeker, en jij bent Sophie toch? Zusje van Joey en beste vriendin van Roel?" "Yep, klopt helemaal. Ik gaf hem een hand. "Nou ik ben dus Robbie, maar je mag me gewoon Rob noemen. Oja en ik ben voor psv, maar ik ga ervanuit jij ook."