10.BÖLÜM: ACINIZ VARDI.

1.8K 146 138
                                    

Ocuu (anısı vae)

SEEELLLLAAAMMMLLLAARRRRRR!!!!

NÖRÜYONUZ? NASILSINIZ????

UMARIM İYİSİNİZDİİİİRRRRR.

Canımın sıkkın olduğu kadar sıkıcı bir bölüm oldu, özür dilerim.

Bölümler bu ara nadir gelebilir. Hiç bölüm yazasım gelmiyor, neden bilmiyorum.

Ay brawl stars'a mega kutu geldi gördünüz müü?? Ben 2 tane açabildim sadece. Birini şimdi, diğeri bedava zaten.

Aga hayat nasıl ya, ne yapıyorsunuz?

O kadar sıkıcı geçiyor ki yemin ederim.

Neyyysehh, yeter.

Yıldızı parlatıp, satır arası yorum atarsanız bi gariban sevindirirsiniz.

Hatalarım varsa çok özür dilerim.

Haydin bölüme geçek..

/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\

Birkaç gün sonra..
...Yazar'ın anlatımıyla~

Karşısındaki boks torbasına bir yumruk daha atıp, kendisini yere bıraktı Mert.

Annesi gittiğinden beri iyi değildi, serumla ayakta duruyordu neredeyse. Derslerinden geri kalıyordu, öğretmenlerinden ne kadar uyarı yesede umurunda değildi.

Sürekli düşünüyordu, ama düşündükçe daha da çıkmaza giriyordu sanki.

Bir yandan annesini düşünüyordu, bir yandan Kiraz'ı, bir yandan ailesini, bir yandan da yaptıklarını.

Şu birkaç günde, herşeyi daha iyi anlamıştı.

Kiraz'a yaptıklarından pişmandı.

Ama pişman olduğu halde ne güvenebiliyor, ne de iyi davranabiliyordu.

Bir şey dese ya da bir şey yapsa hemen pişman oluyordu. Fakat istemsiz bir şekilde asla özür dileyemiyor ve iyi davranamıyordu.

Annesini istiyordu, ona yol göstersin; çıkışı bulamadığı sokaktan onu çekip çıkartsın istiyordu.

Fakat annesi yoktu, gitmişti.

Kendisini ve kardeşlerini, yeni doğmuş ve çöp kenarına bırakılmış bebekler gibi görüyordu.

Onlarında, çöp kenarında bırakılan çocuklarında anneleri; düşünmeden bencilce bırakıp gitmişti.

/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\
...Kiraz'dan~

"Meyvemm!!" diye bağırarak üstüme koşan kıza şokla baktım.

"Sıla?!"

Ahsen hanım gittiğinden beri, eve derin bir sessizlik hakimdi. Kimse odasından çıkmıyordu.

Tabii evdeki gerginlikten dolayı bende çıkamıyordum.

Rüzgar abi odasında sadece kitap okuyordu. Aras abi sürekli bir deftere bir şeyler yazıyor, arada herkesin odasına tek tek girip bizimle sohbet ediyordu. Yiğit ya uyuyor, ya da bilgisayarıyla oynuyordu. Mert ise genelde evde olan spor salonundan çıkmıyordu. Artık orada yatmaya başladığından şüpheliyim.

Mehmet bey arada hastaneye gidip geliyordu. Ya Mert'i götürüyor ya da kendi için gidiyordu. Boş zamanlarında da odasından çıkmıyordu. Sadece benimle konuşurken tebessüm ettiğini görmüştüm, daha da gülmüyordu.

Kiraz Ağacı |Gerçek Ailem|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin