aslan [ barış alper yılmaz]

1.3

"Sonunda barıştınız, ya!"

Çocukların tavrına güldüm.

Bugün Fenerbahçe-Galatasaray derbisi vardı ve çok gergindim.

İkisininde ilk 11'de başlayacağına emindim.

"Aşkım, yine daldın gittin?"

Ona dönüp kısa bir öpücük bıraktım.

"Bugün maçta ne giysem diye düşünüyordum, sürekli kameraların önünde olacağım."

"İmzalı formamı?"

Gülüp önüme döndüm.

"Altına da beyaz pantolonunu giyebilirsin."

Benim yerime kombinimi hazırlamıştı bile, ben de ona sıkıca sarıldım ve kocaman koltukta yapışık oturmaya başladık.

Bugün yeterince zorlu geçecekti, kokusunu etrafımda hissederken uykuya dalmaya başladım.

"Uyuma, Liva. Biz birazdan çıkacağız, sen de hazırlanmaya başla."

Koltuktan kalkıp banyoya ilerlediğimde o da yanıma geldi de yüzünü yıkadı.

"Bu saatte niye yıkıyorsun?"

"Uykum geldi."

Güldüm ve nemlendiricimi sürmeye devam ettim.

"Hey, bana da."

Güldüm ve yüzüne kremi sürmeye başladım.

İşim bittiğinde ise kısa bir öpücük kondurmuştu.

Makyajımın bitmesine yakın evden çıkmışlardı.

Stresli olduğumu ona yansıtmak istememiştim.

Telefonuma gelen bildirim beni daha da strese soktu.

emre mor
bugün o rizeliyi sakatlayacağımı biliyorsun liva
kendi ellerinle bana teslim ediyorsun

Barış'ın Emre'nin bana yazdığından haberi yoktu, maç öncesi söylemek istememiştim. Fakat Kerem biliyordu.

Görüldü atıp üstümü giyinmeye başladığımda tekrar yazmıştı.

emre mor
sakatlamak derken
kalp krizinden bahsediyorum
o rizeli kırmız kart almama değmez
gol atıp seni öpeceğim
❤️

liva
siktir git

Barış imzalı formamı attım.

Kuduracaktı.

Maçta bir şey olmaması için dua ederken evden çıktım.

İçimde kötü bir his vardı.

-