ՄԱՍ 20

26 1 0

by An_USA

by An_USA

Նայում էին իմ կոմ ու քչփչում 😏գռազ կգամ հմի որոշում են ով առաջինը ինձ մոտիկանա😂😩արա էս ով եք դուք...մեկ է ծանոթ ձեն լսա 😕հետև թեքվեմ տենամ դռան մոտ մեկը մեշկով կայնած հեռախոսով խոսում ա... անկախ ինձանից հելա իրա յան ու կայնա հետևը...

- Լսիիի ասում եմ սիրտս վատ բան ա զգում, եթե Արտակը իմացավ վերջս կգա....💔
- Ըը ըը😏(հազաց)
- Ըը հըը😳💔Արտակ...ես քեզ կզանգեմ
- Օրվա մեջ արդեն 2-րդ անգամ ես գիրկս ընգնում😏էտ ինչ ա նշանակում Նարինե
- Ըը Արտակ ես...😳դե չէի սպասում
- Բա ինշ կա էս յաները😏
- Ըհը 😕😳 ընկերուհուս ծնունդն ա, էստեղ ա հրավիրել
- Պարզ ա😏պարզ ա...բա իրիկունը ի՞նչ ես անում
- Ըըը երեկոյա՞ն😳😍😌
- Հա😏
- Ըը առանձնապես ոչ մի բան, ազատ եմ😍ու հիմա էլ😏արդեն համարյա վերջացնում ենք
- Դե ավտոյի մեջ քեզ եմ սպասում 😏
- Լավ😍

Նարինե Նարինե 😏ինշ կա մտքիդ ու ով ես դու վաբշե...😏 հաշիվը փագի ու հելա ավտոս։ Մի քանի րոպեից է ինքը էկավ ու ուղիղ կողս նստավ😏

- Վերջ 😍
- Աբրես😌լավ է շուտ էկար
- Քո համար ես միշտ պատրաստ եմ😍
- Լավ ա վատ չի😌

Հագուկապը խելքահան էր անում արդեն, չէի ձգում մի այլ կարգի..🤤 ձեռս դրի ոտին ու շոյում էի, քիչ-քիչ վերև հանում...ու խոսքի սկի չէր էլ քաշվում ընդհակառակը դուրը լավ է գալիս էր🤤😌😏մի պահ պռոպկի մեջ էինք, մոտիկ գնացի ու պաչեցի.... քաղցր ես Նարինկա😏նայեց աշկերիս ժպտաց ու գլուխը կախեց։ Տարա ուղիղ հյուրանոց։ Լյուքս համար վեկալի ու հելանք։ Մտանք ներս թե չէ ընգավ դուռը փագեց ու սկսեց կամաց շորերը հանել...🤤յանի շատ էի կարում ինձ կառավարեի, ավելի էր վատացնում վիճակս....չէի է ջոգում վաբշե ինչ ա կատարվում... խմիչքը տվել էր գլխիս, ոտի վրա չէի կարում կայնեի...🤤համարյա սաղ շորերը հանել էր...էկավ մոտիկ ու սկսեց իմ շորերը հանել ու պաչել🤤🤤 սենց հաճույք հլը չէի զգացե....դե մնացածը էլ մանրամասնելու կարիք չկա...լավն ես Նարինե...🔥🤤

...

1 ՇԱԲԱԹ ԱՆՑ

Արդեն մեկ շաբաթ անցավ էն օրից, երբ Արտակը էկել էր ու էլ իրեն ընդհանրապես չտեսա 💔🥺ես կարոտել եմ քեզ, շա՜տ... ափսոս Աստված շատ համարեց... միգուցե բարին սա էր, ես պիտի քո հետ ընդհանրապես կապ չհաստատեի, թույլ չտայի նույնիսկ հետս բառ փոխանակել որ սենց չլիներ 💔
Մի լավ բան կա էսքանի մեջ... Արմինեին ուրիշ բանտախուց են տարել ու էստեղ մնացել ենք մենակ ու Սիրանուշը...🥺էնքան լավ ա որ գոնե գիտեմ կողքս լավ մարդ կա...թե չէ վախով էի քնում արթնանում, ինձ թվում էր մի վնաս կտա Արմինեն ինձ🥺ինչևէ... նստած էինք, ամեն մեկս մեր մտքերի հետ, երբ բանտախցի դուռը բացվեց.

- Էմիլի
- Ըը այո՞😕
- Դուրս արի
- Ինչի համար..
- Ազատ ես, գնա իրերիդ հետևից
- Ոնց😖😳 այսինքն... բայց ես դեռ...
- Հիմա ինչ մնում ես ստե՞ղ
- Չէ😳հիմա կգամ...

Աստված իմ😳էս ինչ էր, բայց ոնց...ես 5 տարի ազատազրկված էի, ու դեռ մի քանի օր էլ չկա...խառը մտքերով Սիրանուշին հաջող արեցի ու գնացի իրերիս հետեւից...😖